Stary Sącz
Osiem wieków klasztoru św. Kingi
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Numerem jeden wśród starosądeckich zabytków i atrakcji jest klasztor sióstr klarysek oraz przyklasztorny kościół pw. św. Trójcy i św. Klary.
Zaliczany jest do najcenniejszych założeń klasztornych w Polsce i w 2018 roku został wpisany, wraz ze starym miastem, na listę „100 Pomników Historii na stulecie odzyskania niepodległości”.
Na skraju miasta
Klasztor ufundowała w 1280 r., po śmierci męża, księcia Bolesława Wstydliwego, księżna i późniejsza święta Kinga. Zrzekła się na jego rzecz swoich posiadłości sądeckich: miasta Sącz (obecnie Stary Sącz) i 28. wsi oraz wstąpiła do tego klasztoru. Później, warto dodać, w jej ślady poszła także królowa Jadwiga, żona Władysława Łokietka i matka Kazimierza Wielkiego.
Zespół klasztorny usytuowano obok miasta, po jego wschodniej stronie, na stromym wypiętrzeniu doliny Popradu. Początkowo zarówno klasztor, jak i gotycki kościół, były w większości drewniane, tylko wzniesione na kamiennych fundamentach i podmurówce. Ale już w XIV w. rozpoczęto zamienianie ich na murowane, a następnie przebudowywano kilkakrotnie w kolejnych wiekach. Większej przebudowy, w ówczesnym stylu baroku, dokonał w latach 1601-05 włoski murator Jan de Simoni z inicjatywy biskupa Bernarda Maciejowskiego. Prace kontynuowali też, po pożarze w 1764 r., znakomici architekci i artyści: Baltazar Fontana, Franciszek Placidi, Feliks Derysarz i inni, już w stylu rokoka.
Cenne wnętrza
W świątyni zachowały się gotyckie sklepienia krzyżowo-żebrowe w prezbiterium i kaplicy św. Klary. Jednonawowa całość jest na planie prostokąta z przylegającym wielobocznym prezbiterium. We wnętrzu świątyni znajduje się wiele cennych dzieł sztuki i rzemiosła artystycznego. Nie tylko ołtarze, wśród których najcenniejszy, główny, z czarnego marmuru oraz stiuku, z płaskorzeźbą Trójcy Świętej, był dziełem Baltazara Fontany. Z jego warsztatu pochodziły też trzy, z czterech, boczne ołtarze stiukowe z lat 1696-99. Poświęcone są one św. Antoniemu, św. Klarze, św. Kindze, a także Matce Bożej Pocieszycielce Strapionych.
Do szczególnie cennych w tej świątyni zaliczana jest barokowa ambona w kształcie drzewa Jessego – genealogicznego drzewa Jezusa i Marii z roku 1671. A także XVII-wieczne polichromie przedstawiające życie fundatorki. W przedsionku kościoła stoi kamienna gotycka chrzcielnica z początków XV w. w kształcie ośmiobocznego kielicha z bogatymi zdobieniami rzeźbiarskimi. Na drzwiach zakrystii znajdują się malowidła z XVII w.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz