Świnoujście
Podziemne Miasto na wyspie Wolin
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Po zmianie doktryny wojennej Układu Warszawskiego w latach 60. XX w. przekształcono obiekt na Wysunięte Stanowisko Dowódcy Frontu Północnego. Dlatego rozpoczęto przebudowę umocnień. Schrony wyremontowano i połączono pięć z nich podziemnymi korytarzami o łącznej długości ok. 1500 m. Pobliski teren wyposażono w fortyfikacje polowe i stanowiska artylerii przeciwlotniczej, baterię moździerzy, stanowiska dla ckm oraz ukrycia dla czołgów T-34 i dział Zis-3. W roku 1965 zmodernizowano wyposażenie schronów lokując w nich centralę telefoniczną, Radiowe Centrum Odbiorcze, kasyno, Obiekt Obrony Przeciwchemicznej. Całość wyposażono w różnego rodzaje środki łączności. I tak schronom oznaczonym kolejnymi literami przydzielono funkcje:
* A – radiowy, nadawczy,
* B – dowodzenia,
* C – obrony przeciwchemicznej i ambulatorium,
* D – radiowy, odbiorczy,
* E – stołówka i kasyno oficerskie
* F – maszynownia, po remoncie wyposażona w dwa generatory prądu o łącznej mocy 180 kW; wewnątrz były jeszcze pomieszczenia akumulatorowni, hydroforni, zbiorniki z paliwem i izba żołnierska,
* G – amunicyjny.
W czasach Zimnej Wojny
Obiekt otrzymał numer jednostki wojskowej JW 8646, która była najbardziej tajną formacją Układu Warszawskiego oraz Wojska Polskiego. Przeznaczony był na Zapasowe Stanowisko Dowodzenia Dowódcy Frontu Nadmorskiego a później SD Dowódcy 8 Flotylli Obrony Wybrzeża. Najlepiej fortyfikacje funkcjonowały w latach 70. XX w. To z tej bazy miały być koordynowane działania 700-tysięcznej armii, która jako samodzielny front miała odgrywać kluczowe zadania w planach ofensywnych Układu Warszawskiego na Skandynawię. Atak miał się rozpocząć od uderzenia jądrowego.
Obiekt był ściśle strzeżoną tajemnicą w czasie Zimnej Wojny. Umocnienia wizytował kilka razy i kierował w nich kilkukrotnie ćwiczeniami generał Wojciech Jaruzelski. Ostatnimi ćwiczeniami były manewry Marynarki Wojennej „Pirania” w 1995 roku.
Teren bazy podzielono na pięć stref bezpieczeństwa strzeżonych przez żołnierzy zawodowych. Wejście tam było za okazaniem przepustki. Z czasem dowództwo Sił Zbrojnych PRL zorientowało się że taki obiekt w potencjalnym konflikcie nuklearnym jest złym pomysłem. Służby wywiadowcze ustaliły, że na Świnoujście miała spaść głowica nuklearna o mocy 50 kiloton. To też obiekt tracący na znaczeniu przekształcono w latach 80. XX w. na Stanowisko Dowódcy Marynarki Wojennej. W latach 90. obiekt stał się Stanowiskiem Dowódcy 8. Flotylli Obrony Wybrzeża.
W III Rzeczypospolitej
W roku 2007 Wojsko Polskie podjęło decyzje o pozbyciu się tego obiektu. Po czterech latach starań pasjonatów z Muzeum Obrony Wybrzeża w Świnoujściu w styczniu roku 2013 jednostka JW 8646 została skreślona z listy obiektów wojskowych i została filią MOW w Świnoujściu. Fortyfikacje nazwano Podziemnym Miastem na Wyspie Wolin. Dziś obiekt jest udostępniony do zwiedzania – ze względu na wielkość i lokalizację – tylko z przewodnikiem. Spacer trwa ponad 90 min. Temperatura we wnętrzach wynosi ok. 10 stopni.
Dodaj komentarz