Iwkowa
Skarb na cmentarnym wzgórzu
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
W centrum 2,7-tysięcznej wsi Iwkowa w pow. bocheńskim, w pobliżu dwupiętrowego urzędu gminy, ale po drugiej stronie potoku Bela, znajduje się cmentarz. Na niewielkim wzgórzu wśród grobów stoi niewielki drewniany kościółek.
Można go minąć nie zwracając uwagi, gdyż z zewnątrz wydaje się nieciekawy. Ściany pokryte są świeżymi deskami, a spadzisty dach z sygnaturką – blachą. Ale drogowskaz i tablica informacyjna zachęcają do odwiedzenia. Dopiero z bliska, a zwłaszcza po wejściu do wnętrza okazuje się, że jest to jeden z najstarszych drewnianych kościołów w Małopolsce, na Szlaku Architektury Drewnianej. Jedna z jego perełek i prawdziwy skarb liczący ponad pięć wieków. W listopadzie ub. roku obchodzono, organizując nawet sesję naukową, jego 500-lecie, chociaż dokładna data budowy nie jest znana.
Rewaloryzacja po pięciu wiekach
Od 10 lat prowadzona jest tu dobiegająca właśnie końca konserwacja i rewaloryzacja. Kościół ten, pod wezwaniem Nawiedzenia NMP, wzniesiono z modrzewiowych bali pod koniec XV wieku, na miejscu starszej świątyni, która istniała już przed 1325 r. Jest niewielki, jednonawowy w stylu gotyckim, konstrukcji zrębowej, z trójbocznym prezbiterium.
Początkowo kryty był dachem gontowym, później zastąpiono go blaszanym. Jego dzieje wiązane są z królową Boną, ale wzmianka o fundacji kościoła z 1618 roku dotyczy zapewne wyposażenia wnętrza. Wiadomo, że w 1619 r. do nawy dostawiono od frontu niską wieżę o konstrukcji słupowej. Tak je jednak łącząc i pokrywając wspólnym dachem, że wydaje się ona przedsionkiem. W połowie XVIII w. świątynię powiększono o zakrystię, a podczas odnawiania w końcu XIX w. na dachu dobudowano niewielką wieżyczkę sygnaturki z latarnią nakrytą ostrosłupowym hełmem.
Polichromie i ołtarze
Cenne i piękne są dwa portale gotyckie z końca XV w. zamknięte łukami trójlistnymi w tzw. ośli grzbiet. Późnorenesansowe polichromie z 1619 r. na ścianach prezbiterium, nawy oraz choru nałożone zostały na, zachowane śladowo, wcześniejsze gotyckie, wykonane metodą patronową, tj. przy pomocy wycinanych w skórze szablonów. Polichromie te, nie odnawiane zdaniem konserwatorów od momentu namalowania, podobnie jak pozostałe wyposażenia wnętrza, głównie barokowe. Po oczyszczeniu i konserwacji odzyskały dawny blask. Zarówno w kasetonowym stropie, jak i na ścianach.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz