Vicenza
Wsparta o Prealpy Weneckie
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Większą rolę zaczęła ogrywać dopiero w okresie longobardzkim. Prawdopodobnie tuż po swej w 568 roku migracji do Italii zainstalowali Longobardowie tutaj Ducato di Vicenza, jedno z masy takowych we Włoszech, zaś koło 590 roku Vicenza została siedzibą biskupią. Biskupom też w 1001 roku jurysdykcję nad miastem przekazał Otton III Rudy (nam Polakom znany głównie za sprawą Zjazdu Gnieźnieńskiego).
W jedności siła
Wkrótce wykształciła się niezależna od biskupów organizacja miejska. Vicenza brała czynny udział w sojuszach miast włoskiej Północy broniących swych wolności przed zakusami Fryderyka I Barbarossy, to mianowicie w Lega Veronese, zawiązanej w 1164 roku, a następnie, po połączeniu się tejże 1167 z Lega Cremonese, w Lega Lombarda (La prima Lega Lombarda). Po oddaleniu niebezpieczeństwa odżyły typowe dla tej włoskiej epoki sąsiedzkie spory, odzwierciedlające jak prawie wszędzie na Półwyspie także rywalizację procesarskich gibelinów i propapieskich gwelfów, przez Vicenzę zaś toczone z Padwą i Bassano (Bassano del Grappa). W kolejnym stuleciu miejska komuna Vicenzy ponownie przystąpiła do Ligi Lombardzkiej (La seconda Lega Lombarda). Reaktywowana w 1226 roku musiała ona teraz walczyć z Federico II di Svevia. Hohenstauf doszukał się w tych stronach alianta w Ezzelino III da Romano, eksponencie rodu o przypuszczalnie germańskiej proweniencji, feudałów z Marca Trevigiana, od 1199 roku osiadłych pod Bassano. Kondotier ten, jak chce tradycja dziki i okrutny, wyparł gwelfów z miasta i nakazał 1230 wybrać na jego podestę swego brata (Alberico da Romano). W 1237 roku uległa Vicenza splądrowaniu przez trupy cesarskie i wraz z innymi obszarami włoskiego północo-wschodu oddana w ręce Ezzelino. Swą miejską suwerenność odzyskała po bitwie pod Cassano d’Adda (16 IX 1259 r.). Wonczas to zjednoczone miasta Górnych Włoch przy wsparciu papieskich wojsk Aleksandra IV zadały klęskę ekskomunikowanemu przezeń tyranowi (schwytany i odtransportowany do Soncino, dziś Provincia di Cremona, zmarł 27 IX 1259 r.).
Pod skrzydła Najjaśniejszej
Miastu przywrócono polityczne struktury republikańsko-oligarchiczne, których ochronę Vicenza niebawem powierzyła Padwie. Ponieważ zaś padewska protekcja z czasem osiągnęła stadium zwykłych rządów nad miastem poddała się Vicenza w 1311 roku werońskim Scaligerom. Ci z kolei ustąpili placu mediolańskim Viscontim.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz