Wilno
W kryptach cerkwi Świętego Ducha
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Przy ulicy Ostrobramskiej w Wilnie znajdziemy cerkiew Świętego Ducha. Zbudowali ją i przyległy klasztor mnisi z prawosławnego bractwa św. Trójcy na mocy przywileju króla Zygmunta III. Był to rok 1597. Najpierw stanęła cerkiew drewniana, a w 1632 roku, za zgodą króla Władysława IV, murowana.
W 1749 roku wielki pożar strawił Wilno a z miastem świątynię. Odbudowano ją, a wnętrze uzyskało nowy rokokowy ikonostas. Plan tego potrójnego ikonostasu opracował Jan Krzysztof Glaubitz, a budowę sfinansował częściowo dwór carski w Petersburgu. Przed ikonostasem znajdują się schody prowadzące do krypty. Wystawione są tam relikwie świętych męczenników: Jana, Antoniusza i Eustachego, dworzan wielkiego księcia Olgierda. Zostali zabici przez pogan w 1374 roku. Relikwie te ukryte były w podziemiach w połowie XVII wieku, prawdopodobnie przed najazdem wojsk moskiewskich. Odnaleziono je w 1814 roku. Kult męczenników był rozpowszechniony na Litwie. Na ścianie, nad głównym wejściem są namalowane wizerunki tych świętych.
W krypcie spoczywa też Józef Siemaszko – metropolita prawosławny zmarły w 1868 roku. Polacy nie darzyli go sympatią: za jego przyczyną został zniesiony kościół unijny, dążył też do przeniesienia obrazu M.B. Ostrobramskiej do cerkwi.
Warto wiedzieć
* Fasada cerkwi przypomina kościół łaciński. Od frontu widoczne są dwie niezbyt wysokie wieże, obok stoi wysoka barokowa dzwonnica. Zwieńczona jest kopułą, ale wcześniej była zakończona strzelistym, złoconym obeliskiem.
* W 1854 roku Rosjanie przesłonili fasadę bramą wejściową w stylu rosyjskim, bo łaciński wygląd cerkwi bardzo ich drażnił.
* Monaster ten jako jedyny na Litwie nie był zamknięty przez komunistów.
Dodaj komentarz