Adrszpach
W sudeckich skalnych miastach

A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Unikalne bloki skalne nazywane Skalnym Miastem są częścią Skał Adrszpasko-Cieplickich (Adršpašsko-Teplické skály) położonych w Czechach, w pobliżu miejscowości Adrszpach (Adršpach) i Cieplice nad Metują (Teplice nad Metují).
Ten masyw górski leży w Sudetach Środkowych i jest częścią Gór Stołowych. Chroniony jest jako rezerwat przyrody o nazwie Národní přírodní rezervace Adršpašsko-teplické skály. Podobnie jak pasmo polskich Gór Stołowych, Skały Adrszpasko-Cieplickie zostały ukształtowane z piaskowców pod wpływem wody, wiatru i mrozu.
Rezerwat jest podzielony na dwie części: Cieplickie skały i Adrszpaskie skały. W rezerwacie znajduje się ciekawa roślinność górska: fiołek dwukwiatowy, podbiałek alpejski, modrzyk górski. Przedstawicielami fauny w Skalnym Mieście są borsuk, bocian czarny, czapla, nietoperz, żmija zygzakowata.
Początki turystyki
Skalne miasta odkryli turyści około roku 1700, gdy ze Śląska zaczęli przybywać pionierzy turystyki. Najstarszy wizerunek Adrszpaskich Skał pochodzi z roku 1739. Podziwiali te skały znani ludzie. Królowa pruska Luiza, król polski August II Mocny, cesarz Józef II, Johann Wolfgang Goethe. I ja tam byłem dwa razy. W roku 1824 wśród skał wybuchł pożar lasu trwający kilka tygodni. Wtedy to skalne labirynty stały się bardziej dostępne i miejscowi zaczęli budowę sieci pierwszych szlaków turystycznych.
Teraz są one na całym obszarze. Najczęściej uczęszczane są dwa szlaki okrężne ukazujące urok tych formacji skalnych. Oba miasta łączy szlak żółty. Na terenie masywu znajdują się ruiny trzech zamków. Możemy więc, oprócz głównych szlaków, wybrać sobie ścieżki boczne prowadzące do ruiny czy na jakiś szczyt.
Cieplickie Skalne Miasto
Wejście na teren rezerwatu znajduje się przy stacji kolejowej Teplice nad Metují skály. Po wykupieniu biletu ruszasz niebieskim szlakiem. Dochodząc do rozwidlenia dróg skręcasz w lewo bo droga prosto oznaczona jako żółty szlak zaprowadziłaby cię do rezerwatu Adrszpaskie Skały. Po krótkim spacerze docierasz do ruin zamku Strzemię. Możesz się wspiąć po trzystu metalowych schodach, aby z góry popatrzeć na okolicę. Po powrocie na szlak podziwiasz fantastyczne formy skalne.
Trzy charakterystyczne punkty to Skalna Brama, skrzyżowanie pod Siekierą oraz rozdroże przy Skalnej Narzeczonej. Tutaj zaczyna się szlak który wiedzie do najpiękniejszych skał: Sfinksa, Niedźwiedzia Polarnego, Psa, Świątyni, Skalnej Kaplicy.
Adrszpaskie Skalne Miasto
Większość turystów wybiera do zwiedzania tę część rezerwatu. Znajdują się tu dwa górskie jeziorka na różnych poziomach przez które przepływa rzeka Metuja tworząc dwa wodospady. Po przejściu krótkiego odcinka zobaczysz jeziorko, teren po dawnej kopalni piasku. Przed tobą słynne formacje skalne: Głowa Cukru, Wielbłąd i Orle Gniazdo. Idąc żółtym szlakiem dojdziesz do dwóch wodospadów: to Mały i Wielki Wodospad Adrszpaski. Ta droga prowadzi do przystani na Jeziorku Adrszpaskim.
Wielki wodospad jest zasilany wodą z jeziorka. Wodospad ten spada z wysokości 16 metrów. Tu się krzyczy: „Karkonoszu daj nam wody” a dla grupy zorganizowanej przewodnik spuszcza wodę z jeziorka.
W rejs po jeziorku
Po zebraniu minimum 30 osób, a mieści się 60 turystów, łódka wypływa na jeziorko. Przejażdżka trwa około 15 minut, zależy jak weseli są turyści. Podczas niej Czesi sypią dowcipami opowiadanymi w języku polsko-czeskim. Mają nawet specjalne dekoracje koło jeziorka, jak „tonący” turysta. Do dziś się zastanawiam, co to za macho z tych flisaków, że potrafią przepchnąć na spokojnej wodzie jeziorka łódź na której jest – tak jak u nas – 50 turystów.
Warto wiedzieć
* Wejście do Skalnego Miasta jest płatne. Przed wejściem do obu Skalnych Miast działa wiele sklepików z pamiątkami i obiektów gastronomicznych. Przyjmują też złotówki.
* Uwaga! Nie pij za dużo piwa przed zwiedzaniem Skalnego Miasta. Na szlakach trudno o WC.
Karpacz , Duch Gór .
Duch Gór ma wiele imion . Liczyrzepa , Karkonosz itd .
Początki legend o złym Duchu Gór sięgają 1000 lat wcześniej .
Legendy o Karkonoszu były wytłumaczeniem na gwałtowne zmiany warunków
atmosferycznych w Karkonoszach .
Duch Gór był rodzajem demona , który nie zrobi nikomu krzywdy chyba
że się będzie z niego się śmiał albo pragnie go zobaczyć a wtedy
napełnia pogoda się zmienia w nieoczekiwaną burze z grzmotami ,
błyskawicami , gradem i ulewą . Według innych Liczyrzepa był strażnikiem
przyrody i karał powyższymi niespodziankami tych , którzy
nie okazywali jej szacunku .
W XVI wieku powstał najstarszy zachowany do dziś wizerunek Ducha Gór ,
przedstawiający go jako monstrum z korpusem i głową gryfa , rozłożystym jelenim porożem ,
nogami capa i ogonem , dzierżącego w pazurach laskę .
W czeskich Karkonoszach , w Skalnym Mieście , jest jeziorko .
Gdy wycieczka stanie poniżej jeziorka to każą krzyczeć :
Karkonoszu , Karkonoszu daj nam wody ….
Wtedy flisacy na jeziorku otwierają spusty i przed turystami leci woda .
W Karpaczu przed frontową ścianą Muzeum Karkonoskich Tajemnic przy ul . Mickiewicza
stoi monumentalna rzeźba przedstawiająca Ducha Gór .