Adršpach
Małą pętlą przez Skalne Miasto

A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Skały Adrszpaskie (Adršpašské skály) to unikalne skalne miasto w północno-wschodnich Czechach. Przez rozległy labirynt skalnych wież i głębokich wąwozów przepływa rzeka Metuja (Metuje), która tu jest małym potoczkiem.
Drugą dużą grupą skalną są Teplickie Skały (Teplické skály) ? bardziej dzikie i rzadziej odwiedzane przez turystów. Skały Adrszpaskie stanowią ściśle chroniony rezerwat przyrody, ale udostępniono je zwiedzającym. Obydwa skalne miasta są bardzo dobrze oznakowane szlakami turystycznymi.
Dwa wieki turystyki
Skalne miasta są częścią Gór Stołowych, które po tej stronie granicy noszą nazwę Broumovska vrchovina. Przyciągały podróżników już od końca XVIII wieku. Przez długie lata wiedza o nich była niewielka. Okoliczni mieszkańcy szukali tu schronienia, kiedy czuli się zagrożeni w swych domostwach. Tu znajdowali bezpieczeństwo w czasie wojen. Około 1700 roku zaczęli tu przybywać z sąsiedniego Śląska pierwsi pionierzy turystyki. Najstarszy wizerunek tych skał pochodzi z 1739 roku. Bywało tu wiele znanych postaci: królowa pruska Luisa, kurfirst saski i król polski Fryderyk August, cesarz austriacki Karol i wielu innych. W 1824 roku wśród skał wybuchł wielki pożar. Trwał kilka tygodni i zniszczył niemal całą roślinność. Wtedy labirynty skalne stały się dostępne. Właściciele tych ziem zaczęli budować pierwsze szlaki turystyczne.
Szlakiem między skałkami
Początek naszej trasy to Adršpach. Stąd prowadzi zielony szlak okrężny. Do przejścia są dwie pętle: mała i duża. Polecam przejście obiema drogami. Wejście na małą pętlę znajduje się przy hotelu ?Skalní město?. Jest tu duży parking i zaplecze gastronomiczne oraz wiele punktów z pamiątkami. Idziemy aleją lipową, mijając po prawej stronie niewielki staw, przy którym jest kasa. Dalej przemieszczamy się piaszczystą dróżką po tzw. ?Pętli wejściowej?. Cały czas towarzyszy nam rzeczka Metuja. Mijamy Dzban, pierwszą charakterystyczną formę skalną z sześciometrowym oknem skalnym. Dalej jest Głowa Cukru, Małe Organy i wiele innych, a każda ważniejsza jest opisana na tablicach informacyjnych.
* Dzban (Džbán) to potężna skalna baszta. Na tę skałę prowadzi droga wspinaczkowa. Po raz pierwszy została zdobyta w 1935 roku. Unikalne sześciometrowe okno skalne tworzy ?uch? dzbana.
* Głowa Cukru (Homole cukru) to jedna z najbardziej charakterystycznych form skalnych. Jest to ogromna skała, węższa u dołu szersza u góry. Jej wysokość wynosi 52 metry. Obwód u podstawy to 3 metry, a u wierzchołka 13 metrów. Jej kształt jest efektem działania wilgotnego powietrza i procesów wietrzenia. Pod skałą jest zwyczaj podkładania patyków, aby się nie przewróciła?
Poczytaj więcej o okolicy:
Zajrzyj na te strony:
- o spacerze wielką pętlą w naszym portalu
- film autorki
Dodaj komentarz