Angkor Thom
Wielkie Miasto Khmerów
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Ostatnia stolica królestwa
Nową, i jak miało okazać się, ostatnią stolicę tego potężnego wówczas królestwa, zbudował 3 km na północ od Angkor Wat jeden z jego największych władców, Jayavarman (Dżajawarman) VII w latach 1181-1220. Wielkie Miasto – Angkor Thom – zaplanowano z rozmachem, o kształcie prostokąta 3×4 kilometry. Miało potężne, 8-metrowej wysokości i kilkumetrowej szerokości mury, z 15 metrowej grubości bastionami i 54 wieżami strażniczymi, otoczonymi 100 metrową, głęboką na 6 metrów fosą. Prowadziło do niego pięć wspaniałych bram, z których dwie są od wschodu, pozostałe po jednej z każdego kierunku. W narożnikach murów stanęły małe świątynie – Prasaty Chrung. Znajdują się w nich stelle z informacjami o budowie miasta. W momencie wznoszenia Angkor Thom, w obrębie nowej stolicy, do której król z dworem przeniósł się po splądrowaniu w 1177 roku Angkor Wat przez Czamów, stały już starsze świątynie i budowle z czasów króla Udayadityawarmana II.
Za bramami i murami
Od każdej z bram w murach zbudowanych z laterytu do centrum miasta prowadziła aleja o szerokości od 30 do 40 metrów. Wewnątrz stał pałac królewski i sąsiadujące z nim tarasy, świątynie oraz dzielnice mieszkalne zbudowane według hinduskiej tradycji, przy ulicach przecinających się pod katem prostym. Każda dzielnica, budowla i dom spełniały określone funkcje. Większość budynków było drewnianych. W mieście, poza królem i jego dworem, mieszkali kapłani oraz wyżsi urzędnicy. Zwykli ludzie żyli poza obrębem murów. Po upadku królestwa porosła je dżungla, nie pozostały więc po nich praktycznie żadne ślady. Zachowały się tylko, w większości w ruinie, budowle kamienne. Przede wszystkim centralnej, wielkiej świątyni Bayon, pałacu królewskiego i tarasów: Słoni i Króla Trędowatego, sanktuarium Baphuon, Pałacu Bogów oraz wież na obrzeżach dawnego placu defilad i uroczystości. O nich napiszę osobno.
Dodaj komentarz