Banie
Zakazane misterium Męki Pańskiej

Misteria odgrywane były przez mieszkańców Bań, przez swoistą „grupę teatralną” z pokoleniową tradycją. Przedstawienie zorganizowane w 1498 r. przeszło do historii jako misteria „krwawe” i ostatnie.
fot: Halina Puławska
Banie. Zakazane misterium Męki Pańskiej
To przy tej kaplicy odprawiane były w XV wieku pasyjne misteria, tłumnie odwiedzane i przynoszące miastu sławę.
To już 10 lat! Materiał został zamieszczony w naszym portalu ponad dekadę temu.
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!

To tragiczne wydarzenie stało się kanwą opowieści literackich w XIX w. Uważaną za perłę wśród pomorskich utworów literackich (Edward Rymar) opowieść spisał rektor szkoły w Pyrzycach Arnold Koeppen i wydał ją w 1912 r. na 160 stronach małego formatu.

Fabuła utworu wygląda pokrótce tak:

Henryk, norymberski snycerz, uczeń Wita Stwosza i współtwórca krakowskiego ołtarza, który wracał do Norymbergi przez Banie, został napadnięty i pobity przez Heinza Carstena, syna kramarza. Znaleziony w lesie przez cieślę Hansa Wichardta i zawieziony do domu, został otoczony opieką przez Bertę, córkę cieśli. Berta była zaręczona z Heinzem Carstenem, który uprawiał rozbój. Napadł również na pyrzyckiego franciszkanina Jana, a gdy rzecz się wydała zaręczyny Berty i Heinza zostały zerwane. Tym postaciom przypadły główne role w misterium przy kaplicy: aktorem grającym Jezusa był Henryk, który zakochał się w Bercie i w czas Wielkanocy mieli być sobie poślubieni. Bercie przypadła rola Marii, w postać Longinusa wcielił się podstępnie Heinz Carsten, podstępnie bo z zamysłem zemsty. W roli Jana występował ów franciszkanin Jan. Dalej wszystko potoczyło się jak w misteriach roku 1498, tyle tylko, że giną ?Jezus? ugodzony przez ?Longinusa? i ?Maria?, przygnieciona ciałem ukochanego. Natomiast franciszkanin Jan rozpoznaje Heinza Carstena i oddaje go pod sąd. A kochanków, Bertę i Henryka pochowano w kaplicy św. Jerzego.

Warto wiedzieć

* Banie są przysłowiowe i mają nadzwyczaj interesującą i barwną historię. W dokumencie księcia Barnima I z 1235 r., nadającym ziemię bańską templariuszom jest mowa o prawie organizowania targów w ?mieście Banie? i prawie osiedleńczym jak w Brandenburgii. Ta data uważana jest za datę nadania Baniom praw miejskich, które miejscowość utrzymała do 1945 r. Zdegradowane do rangi wioski gminnej utrzymały jednak Banie swój herb z postacią św. Marii Magdaleny, tarczą z czerwonym gryfem pomorskim i białym maltańskim krzyżem joannitów, znakiem przynależności miasta do tego zakonu.
* Przyjmuje się, że nazwa miejscowości Banie jest nazwą topograficzną od ?bania? ? łaźnia parowa, dół, dołek.
* A jak odmieniać nazwę miejscowości? ? dominuje zwyczaj: te Banie, tych Bań?

Czytaj dalej - strony: 1 2

Poczytaj więcej o okolicy:

Dodano: 3 kwietnia 2015; Aktualizacja 13 kwietnia 2015;
 
Dodaj komentarz
(Dozwolone typy plików: jpg, gif, png, maksymalny waga pliku: 4MB.)
(wymagany, niepublikowany)
Wszystkie materiały zamieszczone na naszym portalu chronione są prawem autorskim. Możesz skopiować je na własny użytek.
Jeśli chcesz rozpowszechniać je dla zysku bez zgody redakcji i autora – szukaj adwokata!
Zamknij