Szklarska Poręba
Spacerkiem do Wodospadu Kamieńczyka
Wodospad Kamieńczyka znajduje się w malowniczym wąwozie w Karkonoszach. Przepiękny widok rekompensuje trud marszu aby tam dojść.
Wodospad Kamieńczyka znajduje się na wysokości 846 m n.p.m. Jest najwyżej położonym wodospadem Karkonoszy po stronie polskiej. Ma wysokość ok. 27 m i składa się z kilku kaskad, tzw. stopni. Spada do Wąwozu Kamieńczyka, który jest długi na ok. 100 m. Jego ściany o wysokości od 20 do 30 m są pionowe a w najwęższym miejscu ma on ok. 4 m.
Aby zejść do wąwozu na kamienny taras i zobaczyć cały wodospad trzeba kupić bilet. Aktualne ceny i godziny otwarcia znajdziesz na stronie Karkonoskiego Parku Narodowego.
Przy kasie wypożyczasz kask, bo jest on wymagany jako ochrona głowy. W przeszłości zdarzały się poważne wypadki a zwiedzanie wąwozu po wypadku było przez kilka lat niemożliwe.
Zejście do wąwozu nie jest dla wszystkich
Najpierw po stromych kamiennych schodach schodzisz do schodów metalowych, które są wykonane z prześwitującej grubej kratki. Kratka ciągnie się pochyło na dół wąwozu i prowadzi do kamiennej półki, gdzie wszyscy się gromadzą. Aż przyjemnie posłuchać szumu spadającej wody, pooddychać specyficznym powietrzem i podziwiać płynący potok Kamieńczyk oraz zieleń na skałach. Raczej nikt nas nie poganiał, ale też trzeba mieć na uwadze, że liczba kasków jest ograniczona i inni też chcą zobaczyć ten cud natury. Z górnego punktu widokowego, który jest obok schroniska, można zobaczyć wodospad za darmo. Ja jednak polecam też zejście do wąwozu.
Coś dla ciała
Przy wodospadzie jest schronisko Kamieńczyk. Mijając je po prawej stronie dojdziesz do mostu z barierkami. Tam można obejrzeć górną część wodospadu, który zaczyna spadać do wąwozu. Tu można w potoku Kamieńczyk zanurzyć stopy dla relaksu. Za mostem zaczyna się już Karkonoski Park Narodowy. Stoi budynek gdzie jest kasa biletowa. Chcesz iść dalej to płać.
Obok wodospadu prowadzą szlaki w wyższe partie Karkonoszy: na Halę Szrenicką (ok. 35 min.), na Szrenicę (ok. 1 godz.) a dalej szczytami idąc w stronę Śnieżnych Kotłów dojdziesz do Śnieżki (ok. 7 godz.).
Schronisko Kamieńczyk jest prywatne. Znajduje się ono przy szlaku na Szrenicę. W schronisku jest kilka pokoi noclegowych. Goście mogą skorzystać z oferty barowej i restauracyjnej. Duży ruch turystyczny w tym miejscu jest związany z łatwym podejściem ze Szklarskiej Poręby, bliskim szlakiem na Szrenicę a przede wszystkim znajdującym się tu wodospadem.
Obok jest całoroczny Szałas Sielanka. Szałas, na około 90 osób, ma bar i ognisko. Można tam usmażyć kiełbasę i uraczyć się piwem.
Jest kilka możliwości dojścia do wodospadu
* Z parkingu przy Szosie Czeskiej – trasa ma ok. 1,4 km a czas przejścia to ok. 35 min.
* Z parkingu „Wodospad” – trasa ma ok. 1,5 km a czas przejścia to ok. 40 min.
* Z parkingu przy ul. Turystycznej, koło dolnej stacji Ski Arena Szrenica – trasa ma
ok. 1,8 km a czas przejścia to ok. 45 min.
Z centrum Szklarskiej Poręby dojście do wodospadu zajmuje ok. 70 minut. Jest możliwość dojechania do wodospadu melexem. Na wycieczkę trzeba zarezerwować minimum 2 godz.
Nasza trasa
My byliśmy z wycieczką autokarową i ruszyliśmy do wodospadu z parkingu przy ul. Turystycznej. Parking jest duży, płatny, aut było bardzo mało.
Gdy wyszliśmy z parkingu przyjemnie szliśmy przez las. W trakcie marszu mijaliśmy wody potoku tworzącego wodospad. Najpierw, ok. 1 km szliśmy czarnym szlakiem, a dalej ścieżką dydaktyczną, na której były ustawione tablice aż doszliśmy po przejściu 1,3 km do Rozdroża pod Kamieńczykiem. Tu zeszliśmy z kamienistego duktu leśnego i weszliśmy na alejkę wybrukowaną kostką. Rozdroże pod Kamieńczykiem łatwo rozpoznać, bo tu stoi kilka budek z pamiątkami.
Ostatni odcinek pokonaliśmy kierując się szlakiem czerwonym. Po przejściu w sumie ok. 1,8 km w czasie 45 min. (jeśli nas nie zatrzymają dłużej budki z pamiątkami) stanęliśmy obok schroniska Kamieńczyk. Tu trzeba zaznaczyć, że szlak którym szliśmy ma 137 m podejścia a 17 m zejść.
W tekście jest wymieniony szlak turystyczny czarny .
Kolory szlaków turystycznych nie oznaczają stopnia trudności na szlaku .
Kolory szlaków dla narciarzy oznaczają stopnie trudności
a najtrudniejszy jest oznaczony kolorem czarnym .
W Polsce na szlaku turystycznym dla pieszych można spotkać pięć kolorów :
– czerwony (główny szlak)
– niebieski (dalekobieżny)
– zielony (do ciekawych miejsc)
– żółty (krótki łącznikowy)
– czarny (najkrótszy dojściowy)
Szlaki oznaczone są trzema poziomymi paskami , dwa białe i jeden kolorowy w środku .