Bukowiec
Park krajobrazowy wśród wzgórz
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Park Krajobrazowy w Bukowcu to miejsce wyjątkowe. To tak zwana farma ozdobna, gdzie piękno natury styka się z malowniczymi elementami architektonicznymi.
Bukowiec jest małą miejscowością w Kotlinie Jeleniogórskiej. Znajduje się wśród Wzgórz Karpnickich, między Mysłakowicami a Kowarami.
Światły Prusak
Pod koniec XVIII wieku, po wojnach śląskich i przejęciu Dolnego Śląska od cesarstwa habsburskiego przez Prusy pojawiła się nowa moda związana z rozbudową pruskiej administracji na Śląsku. W Kotlinie Jeleniogórskiej zaczęli się osiedlać przedstawiciele administracji i arystokracji. Należał do nich między innymi hrabia Friedrich Wilhelm von Reden. Był człowiekiem wykształconym, śledzącym nowinki. Zasłużył się dla rozwoju przemysłu na Górnym i Dolnym Śląsku. Jako minister górnictwa i hutnictwa w rządzie pruskim zainicjował intensywną industrializację Śląska w XVIII wieku. W czasie podróży do Anglii poznał maszyny i technologie wykorzystywane w tamtejszym przemyśle. Z Anglii sprowadził pierwszą na kontynencie maszynę parową. Jego pomysłem było zorganizowanie spławnej sztolni w kopalni węgla kamiennego w Wałbrzychu.
W Anglii również interesowała go architektura i sztuka ogrodowa. W 1802 roku hrabia poślubił o dwadzieścia lat młodszą Friederikę von Riedesel. Podzielała ona artystyczne i kulturalne aspiracje męża oraz jego zamiłowanie do sztuki ogrodowej. Park w Bukowcu (Buchwald) stał się ich wspólnym dziełem i pasją. Hrabia zmarł w 1815 roku. Został pochowany w tak zwanym Opactwie. To sztuczne ruiny stanowiące jeden z punktów kontemplacji. Hrabina przeżyła jeszcze czterdzieści lat. Pochowano ją obok męża w neogotyckiej budowli.
Wspólna pasja małżonków
Ważną datą dla bukowieckich dóbr był rok 1785, kiedy przeszły one na własność wspomnianego tu hr. Fryderyka Wilhelma von Reden. Wcześniej, od XVI w. istniał tu tylko niewielki dwór. W drugiej połowie XVIII wieku hrabia przebudował go, powiększył i nakrył mansardowym dachem. Na początku XIX wieku budynek zmodernizowano i taki pozostał do dziś. To budynek dwukondygnacyjny z wysokim parterem. Założony na planie czworoboku. Wewnątrz częściowo zachowała się sztukateria. Oprócz rezydencji postawiono zabudowania gospodarcze. W czasach świetności funkcjonowały w Bukowcu serownia, browar, hodowla krów szwajcarskich, hodowla karpi…
Przy rezydencji założono park, na który składały się różne formy ogrodów angielskich. W myśl idei założycieli miał naśladować naturalny krajobraz. Zajął on teren pagórkowaty, zalesiony, dobrze nawodniony. Były tu liczne stawy otaczające ówczesną wieś. Prawdopodobnie było ich pięćdziesiąt. Wokół nich wytyczono alejki spacerowe. Stawy były połączone kanałami. W szacie roślinnej znajdowało się wiele ciekawych roślin. Rosły tu buki a pośród nich ich czerwona odmiana. Stąd też nazwa wsi – Bukowiec.
Poczytaj więcej o okolicy:
Zajrzyj na te strony:
- filmik autorki
Dodaj komentarz