Podążamy do medresy Alego Ibn Justusa. Wcale to nie jest proste. Wąskie zawiłe uliczki medyny, stragany na suku, ogromny ruch.

Marrakesz nie jest łatwy do zwiedzania. Tym razem też mamy opiekuna, który nas zagania i pilnuje przed zbłądzeniem. Teoretycznie trasa jest oznakowana, a praktycznie jej nie widać.

Największa w Maroku

Stoimy już przy meczecie Alego Ben Jusufa. Ten meczet pochodzi z XIX wieku, ale wcześniej bo w XI stał tu inny meczet. Legenda głosi, że wznosił go sułtan Jusuf Ben Tashwin. Wnętrza nie oglądamy bo niemuzułmanie mają zakaz wstępu. Przechodzimy do medresy. To największa medresa, czyli szkoła koraniczna w Marrakeszu, a nawet w Maroku. Zbudowano ją w XIV wieku za czasów sułtana Abu al-Hasana. Dwa wieki później przebudowano. Przypomina o tym inskrypcja nad wejściem z datą 1564.

Na dziedzińcu

Centralnym miejscem medresy jest niewielki dziedziniec. Jest prostokątny. Ma marmurową nawierzchnię i pośrodku marmurowy basen. Dziedziniec otoczony jest wysokimi ścianami z okienkami. Ściany są bogato zdobione motywami roślinnymi, geometrycznymi i wersetami z Koranu. Zdobienia podzielone są na trzy części. Najniżej na ścianach i kolumnach jest pas dekoracji z płytek zulajdż. Nad nimi ciągną się stiuki. Najwyżej widać wspaniałe rzeźbione elementy drewniane, szczególnie z cedru.

We wnetrzu

Po przeciwnej stronie wejścia jest przejście do sali modlitewnej. Salę w całości pokrywają wyjątkowe zdobienia. Najważniejszym elementem sali jest mihrab ? wnęka w kształcie podkowy, która wskazuje kierunek Mekki. We wnęce są wykaligrafowane wersety Koranu. Rzędy kolumn podtrzymują galerie. Wchodzi się na nie z obu stron. Na galeriach są cele studentów, którzy żyli tu w spartańskich warunkach. Łącznie są 132 cele. Mieszkało tu prawie 900 studentów

Przeczytaj także...

Ouarzazate. Filmowa kazba Ait Benhaddou

Autorka: Halina Puławska

Położona kilkanaście kilometrów przed miastem filmowa kazba Ait Benhaddu jest ponoć najbardziej egzotyczną, najlepiej zachowaną w całym Atlasie twierdzą. Stoi samotnie na hamadzie – kamienistej pustyni, otoczona palmami, wznosi się stożkowo, wysoko i ma oczywiście kolor czerwony.

Atlas Wysoki. Przez przełęcz Tizi n’Tichka

Autorka: Barbara Górecka

Tizi n'Tichka, czyli Przełęcz Pastwiskjest najwyższą w Maroku. Po obu stronach tej drogi stoją punkty kontrolne i w razie niesprzyjających warunków przełęcz jest zamykana. Drogę zbudowali Francuzi w latach dwudziestych XX wieku.

Stambuł. Sűleymaniye, czyli Sulejman i Roksolana

Autor: Cezary Rudziński

Sűleymaniye to meczet Sulejmana Wspaniałego, a ściślej cały kompleks architektoniczny (Sultan Sűleyman Kűlliyesi) obejmujący także cmentarz z mauzoleami tego władcy i jego ukochanej żony Roksolany, cztery medresy – uczelnie muzułmańskie, szpital z przytułkiem oraz inne budowle.

Poczytaj więcej o okolicy:

Marrakesz. Na Jemma El Fna trzeba pójść wieczorem

Rabat. Muzeum Sztuki Nowoczesnej

Marrakesz. Niezwykły ogród Majorelle

Rabat. Czwarta, współczesna stolica Maroka