Dubiecko to wieś w woj. podkarpackim, która została nadana Piotrowi Kmicie przez króla Władysława Jagiełłę w 1389 roku. W 1407 przeniesiono ją na drugi brzeg Sanu i lokowano jako miasto.

Na terenie obecnego pałacu stał wtedy drewniany dwór. Wkrótce majątek przeszedł na własność Stanisława Mateusza Stadnickiego wraz z ręką Nawojki Kmitowej. Stadnicki zbudował nowy murowany zameczek na planie czworoboku. Miał on dwa równoległe skrzydła mieszkalne i dziedziniec pośrodku. Otoczony był murami z czterema basztami i fosą.

Od drewnianego dworu do klasycystycznego pałacu

W 1551 roku na zamku urodził się słynny awanturnik Stanisław ?Diabeł? Stadnicki. Pod koniec XVI wieku brat Stanisława, Andrzej sprzedał Dubiecko Stanisławowi Krasickiemu z Krasiczyna. Ten rozbudował zamek. Powstała czworoboczna obronna rezydencja manierystyczna. W parku postawiono budynek zwany ?Krasiczynkiem?, ale ten nie przetrwał do dziś. Zamek nie miał szczęścia. Najpierw ogołociła go żona Jerzego ,Anna z Sanguszków, potem zniszczyli go Tatarzy, a następnie wielki pożar. W zupełnie nowej formie barokowego pałacu odbudował go Antoni Krasicki. Jego żona założyła piękny park krajobrazowy. W 1735 roku urodził się tu poeta i biskup Ignacy Krasicki. W 1935 roku w dwusetną rocznicę urodzin Ignacego Krasickiego, ród Krasickich ufundował przed pałacem jego pomnik.Kolejna przebudowa nadała pałacowi styl klasycystyczny i taki też pozostał do dzisiaj. W 1852 Dubiecko przeszło jako posag Aleksandry Krasickiej we władanie Konarskich. Za ich czasów, w 1909 roku powstała neogotycka dobudówka łącząca pałac z basztą.

Od ruiny do hotelu

W czasie I wojny światowej pałac został rozkradziony i zdewastowany, a dokonali tego żołnierze carscy. Po II wojnie światowej pałac był własnością Zakładów Płyt Pilśniowych w Przemyślu. Zorganizowano w nim Muzeum Biograficzne Ignacego Krasickiego. Mieszkała tu też ostatnia właścicielka pałacu Maria z Mycielskich Konarska. Zmarła w 1991 roku. Obiekt został opuszczony w bardzo złym stanie. W 2006 roku kupiła go prywatna osoba z Przemyśla i pałac otrzymał drugie życie. Obecnie jest to luksusowy hotel i centrum konferencyjne. Wnętrza urządzono stylowo. Nowy właściciel zadbał o wszelkie szczegóły. Cały parter zajmuje restauracja. Ciekawe miejsce to kamienny skarbczyk ze stylizowanymi krzesłami i stołem. W piwnicach jest kawiarnia a na piętrze sala balowa i małe salki konsumpcyjne. W sali balowej umieszczono portret Ignacego Krasickiego. Pałac można oglądać, a po parku pospacerować.

Dwaj rozbójnicy w jednym zamku

Podczas ostatniego remontu, w piwnicy zamkowej pod skarbczykiem odkryto metrową warstwę ludzkich kości. Przypuszcza się, że to ofiary Jerzego Krasickiego. Bo w XVI i XVII wieku zamek w Dubiecku był siedzibą największych awanturników województwa ruskiego: Stanisława Stadnickiego i Jerzego Krasickiego.
* Stanisław Stadnicki zwany ?Diabłem? został ochrzczony po kacersku. Oburzony biskup rzucił klątwę na Stanisława. Sąd duchowny wydał dekret o pozbawieniu go wszelkich dostojeństw i dóbr. Gdy miał 22 lata jego zatargi z sąsiadami stały się już głośne. Dużo złego uczynił. Na szczęście zaciągnął się do armii Stefana Batorego i przestał czynić zło sąsiadom. Ale nie długo był spokój.
* W Dubiecku osiadł Jerzy Krasicki zwany Grandżadża. Skłócony z całym światem procesował się ze wszystkimi sąsiadami, miastem Przemyśl, biskupem a nawet z żoną i dziećmi. Nawet król Zygmunt III Waza nie miał wpływu na jego poczynania. Ofiar Krasickiego nie sposób zliczyć. W Dubiecku więził chłopów, mieszczan, kupców, szlachtę. Trafił jednak na Pawła Potockiego. Ten niewinnie oskarżony, a udowodnił to, doprowadził do skazania Krasickiego na grzywnę i odsiadkę w wieży. Sam dopilnował wykonania wyroku. Krasicki odsiedział wyrok w najcięższym więzieniu w zamku lwowskim. Kara niczego go nie nauczyła. W 1621 roku ?zamknął? kościoły w całym Przemyślu. Polała się krew w świętym miejscu. Biskup nałożył na miasto interdykt a na Krasickiego klątwę. W końcu dopadła go kara w 1636 roku. Król Władysław IV uznał go za obłąkanego. Przeżył 80 lat ale stracił wszystko co posiadał…

Przeczytaj także...

Słupsk. Niedźwiadek szczęścia

Autorka: Jolanta Głodowska

Bursztynowy niedźwiadek został znaleziony koło Słupska w 1887 r., podczas kopania torfu. Rok powstania figurki szacowany był (i jest) na lata od 1700 do 650 p.n.e. (może więc mieć nawet 3700 lat!). Według badaczy była zapewne amuletem myśliwego (może łowcy niedźwiedzi?).

Rzym. Siedzi żebrak przed szpitalem Św. Ducha

Autorka: Halina Puławska

Figura żebraka stoi przy wejściu do rzymskiego szpitala Świętego Ducha in Sassia. Odwołuje się do chrześcijańskiej idei okazywania biednym, starym i chorym miłosierdzia, nakazu traktowania żebraków z szacunkiem i współczuciem.

Orlica. Najwyższa nasza, a po czeskiej stronie

Autorka: Anna Ochremiak

Nasz zielony szlak z Zieleńca omija szczyt Orlicy. By tam dojść trzeba skręcić w nieoznakowaną ścieżkę na niewielkiej polance. Może zmieniło się to wraz  z otwarciem wielkiej wieży widokowej po naszej stronie? Powinien być jakiś drogowskaz.

Poczytaj więcej o okolicy:

Bolestraszyce. Arboretum wokół fortu i pałacu

Sieniawa. Galicyjski pałac Czartoryskich

Kopytowa. Prywatne Muzeum Kultury Szlacheckiej

Rzeszów. Podziemna trasa turystyczna