Dubrownicka katedra pw. Wniebowstąpienia NMP (Velika Gospa) stoi w miejscu kościoła zniszczonego podczas trzęsienia ziemi. Budowla nakryta jest charakterystyczną kopułą. Barokowy kościół zbudowano w 1713 roku.

Wnętrze jest bardzo ładne i zawiera wiele cennych malowideł.  Ołtarz główny to poliptyk stworzony przez Tycjana i jego uczniów. Wart uwagi jest ołtarz św. Jana Nepomucena wykonany z fioletowego marmuru. Obraz Matki Boskiej z dzieciątkiem, pięknie zdobiony, noszony jest w procesjach. W katedrze znajduje się skarbiec z ciekawą kolekcją. Jest tu między innymi relikwiarz św. Błażeja wykonany ze srebra i złota. Przedstawione są misterne zdobienia dekoracyjne postaci świętych. Legenda głosi, że pierwotny kościół ufundował król angielski Ryszard Lwie Serce w podziękowaniu za uratowanie go przez mieszkańców z rozbitego statku.

U jezuitów

Monumentalnymi  schodami wzorowanymi na Schodach Hiszpańskich, zbudowanymi w 1738 roku wchodzimy na plac Poljana R. Boškoviča. Tam jest jezuicki kościół św. Ignacego. Jest on barokowy i jednonawowy. Jego reprezentacyjna fasada  wzorowana była na kościele św. Ignacego w Rzymie. Przy kościele jest słynna dubrownicka uczelnia, Collegium Ragisinum. Budowę ukończono w 1725 roku,a dla wiernych otwarto w 1729 roku. We wnętrzu znajdziemy iluzjonistyczne barokowe freski przedstawiające życie św. Ignacego Loyoli. W 1885 roku, w kościele zbudowano model groty poświęcony Matce Bożej z Lourdes. To jeden z najstarszych tego typu obiektów kultowych w Europie. Uliczką powyżej kościoła, a przy samym murze można dojść do fantastycznie położonej restauracji na półce skalnej po drugiej stronie murów. Wejście jest przez mało widoczne okno w murze. Schodząc schodkami nad samą wodę można zażywać kąpieli we wspaniałym otoczeniu przyrody.

W zaułkach miasta

Teraz pora na spacer po północnej stronie Dubrownika. Przechodzę na kolejną uliczkę spacerową Prijeko. Jest ona równoległa do Straduna a prowadzi do pierwotnej słowiańskiej osady Dubrava i stąd właśnie Dubrovnik. Dzielnica była wybudowana w 1272 roku, lecz zniszczyło ją trzęsienie ziemi. W XVII wieku została odbudowana. Prijeko to bardzo popularna ?spacerówka?. Od niej odchodzą wąziutkie i bardzo strome uliczki do Stradunu. Wiele tu restauracji i kawiarenek. Wiele też budowli sakralnych. Najdogodniej wejść na tą uliczkę od strony morza, obok kościoła św. Mikołaja.

Warto wiedzieć

Aby w miarę dokładnie zwiedzić Dubrownik i zapamiętać wszystkie zwiedzane obiekty należy być tu kilka dni. Jeśli to niemożliwe, to i kilka godzin wystarczy aby się zauroczyć Dubrownikiem, Dalmacją, Chorwacją.

Przeczytaj także...

Dubrownik. Dzieje miasta za murami

Autorka: Barbara Górecka

Dubrownik powstał osady rybackiej umiejscowionej na małej wysepce. Żyli tu Ilirowie, Grecy i przybysze z przybrzeżnych miast. Uciekinierzy nazwali miasto Ragusinum, a Wenecjanie mówili o nim Ragusa.

Dubrownik. Za murami, u świętego Vlacha

Autor: Adam Gąsior

Żeby obejść całe mury otaczające starówkę, musimy poświęcić nieco ponad godzinę. Warto wspiąć się na twierdzę Minčeta, by spojrzeć na miasto z lotu ptaka. Trzy duże ulice biegną równolegle do głównego deptaka Stradunu przecinającego starówkę od bramy do bramy.

Dubrownik. Na murach i między murami

Autor: Waldemar Rusek

Mury Dubrownika robią one ogromne wrażenie – pną się do góry i opadają ku morzu. Mają około dwóch kilometrów długości. Można na nie wejść i z nich podziwiać panoramę miasta. Można je też oglądać ze wzgórza, na które jedzie kolejka linowa.

Poczytaj więcej o okolicy:

Brijuni. Świecą pustką wille marszałka Tito

Pag. Stolica wyspy o tej samej nazwie

Vela Luka. Ciekawe znaleziska w grocie Vela špilja

Pag. Urocze miasteczko na wyspie Pag