Studzieniec
Gotyckie mury i barokowa ruina

A pałac? – To w pegeerze – podpowiada nam przygodny przechodzień. – Trzeba przejechać za mostek. Tak też czynimy i znajdujemy się w świecie ruin. Nie wiem, co gorsze: czy ruiny pałacu, czy ruiny pegeeru…
fot: Andrzej Węgrowicz
Studzieniec. Gotyckie mury i barokowa ruina
Kościół jest w niezłej kondycji, stan pałacu woła o pomstę do nieba...
To już 10 lat! Materiał został zamieszczony w naszym portalu ponad dekadę temu.
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!

Wieś, jak inne w Lubuskiem: ani ciekawa, ani piękna, ani zadbana. Za to bardzo stara, choć tu – to nic szczególnego. Studzieniec ma jednak dwa ciekawe zabytki: kościół i pałac. I – tak jak w innych lubuskich wsiach, kościół jest w niezłej kondycji, stan pałacu woła o pomstę do nieba.

Pierwsze zapiski o wsi pochodzą z 1255 roku, jej nazwę zapisano wtedy jako Studelscho. W tym czasie, lub tylko nieco później, pobudowano w niej kościół. Ten sam, który stoi i teraz. Nie oparł się przez wieki przebudowom, ale zasadnicza bryła, mała zwarta i kępa, pozostała do dziś we wczesnogotyckiej wersji. Kościół zbudowano z kamienia i rudy darniowej: bloki tej ostatniej poznamy po porowatej strukturze i czarnym kolorze. Wyróżniają się znacząco w kościelnych murach.

Kościół nosi wezwanie św. Wawrzyńca. Jest jednonawowy, nie ma wieży. Od zachodniej strony znajduje się jednak wolnostojąca drewniana dzwonnica, także stara – wybudowano ją w połowie XVIII wieku. Na zewnętrznej ścianie prezbiterium wmurowano ciekawe epitafia. Gotyckie obramienia drzwi i okien, pomalowane na biało, ładnie odcinają się od ciemnych kamiennych ścian. Drzwi zamknięte, nie wiem, co jest w środku. Zapewne dość pusto.

A pałac? Nie widzieliśmy po drodze. – To w pegeerze – podpowiada nam przygodny przechodzień. – Trzeba przejechać za mostek. Tak też czynimy i znajdujemy się w świecie ruin. Nie wiem, co robi gorsze wrażenie: czy ruiny pałacu, czy ruiny pegeeru… Pałac nie był użytkowany od 1945 roku, PGR zamknięto w latach 90.

Pałac ma długą historię, trudno zliczyć kolejnych właścicieli, bo majątek (wieś nazywała się do 1945 roku Streidesldorf) często przechodził z rąk do rąk. Około 1500 roku wybudowano tu pierwszą murowaną siedzibę – dwór obronny rodziny von Dyhern. W końcówce XVIII wieku rodzina von Konobelsdorff rozbudowała ją nadając charakter reprezentacyjny. Pałac ma ładną bryłę wiejskiej rezydencji, przykrytą wysokim łamanym dachem. Wokół był duży folwark i majątek ziemski.

Poczytaj więcej o okolicy:

 
Dodaj komentarz
(Dozwolone typy plików: jpg, gif, png, maksymalny waga pliku: 4MB.)
(wymagany, niepublikowany)
Wszystkie materiały zamieszczone na naszym portalu chronione są prawem autorskim. Możesz skopiować je na własny użytek.
Jeśli chcesz rozpowszechniać je dla zysku bez zgody redakcji i autora – szukaj adwokata!