Greifswald
Uniwersytet Pomorski
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Historyczne budynki uniwersytetu w miasteczku Greifswald w północnych Niemczech znajdują się pomiędzy ul. Katedralną (Domstrasse) a ul. Rubenowa (Rubenowstrasse).
Stojący naprzeciwko pomnika Rubenowa budynek podstawowy, reprezentacyjny gmach uczelni, zaprojektował w stylu późnego, północnoniemieckiego baroku Andreas Mayer. Wybudowany został w okresie szwedzkim, w połowie XVIII w. (1747-50) i stanął na fundamentach renesansowego Collegium Ernesto-Ludvicianum, którego powstanie fundował książę Ernest Ludwik, również student uczelni. Inauguracja zajęć w Collegium nastąpiła w 1597 r. Jego budowę zakończono w 1620 r., a zburzono w 1747 r.
Reprezentacyjny gmach uczelni
Fasadę gmachu wieńczy od strony ul. Katedralnej herb Prus, od strony przeciwnej – dziedzińca, wielopolowy herb Pomorza. Wewnątrz szczególnie cenną jest barokowa aula (przeznaczona pierwotnie na bibliotekę), w której odbywają się główne uroczystości uczelni, w tym inauguracja nowego rektora. Biegnącą dookoła antresolę wspartą na kolumnach zdobią rzeźby putt i waz, ściany – portrety. Znajduje się tu również ceremonialny fotel rektorski, z haftowanym na oparciu herbem Pomorza, a na jednej ze ścian umieszczono płytę pamiątkową księcia Ernesta Ludwika z ok. 1580 r., przeniesioną tutaj ze zniszczonego zamku w Wołogoszczy (Wolgast). Jeszcze raz wielopolowy herb Pomorza pojawia się w budynku. To ufundowana przez księcia Filipa I dla zamku w Wołogoszczy, w którym rezydował wielka tablica herbowa Pomorza. Wykonał ją w 1551 r. Paweł Van Hove.
Najciekawiej jest w… karcerze
W latach 1880-1891, tworząc z tym budynkiem otwarty dziedziniec, powstało pięć funkcjonujących do dzisiaj gmachów z czerwonej cegły. Przeznaczone były: dla Instytutu Fizyki, Instytutu Fizjologii, Kliniki okulistycznej oraz najstarsze – dla biblioteki i audytorium z salami wykładowymi. Warto wspomnieć, że samodzielna biblioteka uniwersytecka powołana została już w 1604 r. Audytorium ma niespotykaną klatkę schodową, ozdobioną pasmanterią, wstęgami z motywem roślinnym, kolumnami ze złoconymi kapitelami, a pompejańska czerwień ścian przydaje jej ciepły, zamkowy charakter. W salach wykładowych, co nieco unowocześnionych, zachowane zostały drewniane elementy – drzwi, framugi, stare klamki, stare ławki (czasem z „rzeźbionymi” scyzorykiem napisami) i pulpity dla wykładowców.
Budynek Audytorium został odnowiony w latach 2006-08 i jest wizytówką starej-nowej uczelni. Z jej życia codziennego zachowano – również w budynku audytorium – jeden z kilku niegdyś istniejących aresztów dla niesfornych studentów. Takie cele, karcery funkcjonowały w latach 1885-1914. Izolacja, tak – ale pensjonariusz karceru miał swoje posiłki, mógł przyjmować gości. Ściany i drzwi pokryte zostały imiennymi podpisami, malunkami, zdjęciami i napisami. Wśród nich wyróżnia się taki oto: Lerne leiden, ohne zu klägen (ucz się cierpieć bez skargi). Zwiedzanie karceru jest jedną z atrakcji uniwersytetu.
Dodaj komentarz