Kraków
Historia na Wawelskim Wzgórzu
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Sercem gmachu jest czworokątny dziedziniec zamknięty przez krużganki. Umieszczenie wysokich reprezentacyjnych sal zmusiło do użycia smukłych kolumn drugiego piętra na krużgankach podtrzymujących konstrukcję dachu. Nietynkowane zewnętrzne ściany były w kolorze czerwonym, bo cegły były barwione. Obramowanie okien było jasne w kolorze naturalnego kamienia. Komnaty ozdobiły flamandzkie arrasy które zakupił Zygmunt II August.
W roku 1517 rozpoczęto trwającą przez 16 lat budowę kaplicy Zygmuntowskiej, grobowca mauzoleum ostatnich Jagiellonów. Król Zygmunt I Stary powołał Kolegium Rorantystów i polecił im obowiązek codziennego śpiewania w jego kaplicy mszy roratniej po wsze czasy.
W roku 1520 odlano dzwon Zygmunt. Dokonał tego ludwisarz z Norymbergi Hans Behem. Pierwszy raz dzwon zadzwonił 13 lipca roku 1521. Ufundował go król Zygmunt I Stary, aby honorował najważniejsze wydarzenia w historii Polski. Słychać go z odległości 30 kilometrów. Do niedawna był to największy dzwon w Polsce, dopóki nie zawieszono dzwonu Maryja Bogurodzica w Licheniu.
Gdy zabrano stolicę
Wkrótce po rozbudowie Wawel osiągnął szczytowy rozkwit. W wieku XVI tu odbywały się posiedzenia Sejmu i Senatu. Jednak pożar w roku 1595 i odbudowa zamku w stylu wczesnobarokowym zbiegły się z opuszczeniem przez Zygmunta III w roku 1609 Wawelu przyczyniły się do degradacji jego roli jako królewskiej siedziby. Od tej pory monarchowie bywali na Wawelu głównie z okazji uroczystych ślubów, koronacji i pogrzebów.
Utrata znaczenia Krakowa i Wawelu została spotęgowana przez potop szwedzki w latach 1655-57. Ludzie opuszczali miasto, które zmuszono do płacenia kontrybucji, a jeszcze na dodatek nawiedziła je epidemia. W roku 1702 zaprószenie ognia przez szwedzkich żołnierzy spowodowało największy w dziejach pożar Wawelu, który zniszczył dużą część renesansowych wnętrz.
W czas rozbiorów
Po trzecim rozbiorze Polski w roku 1795 Austriacy obrabowali skarbiec koronny, a zamek został przebudowany na koszary. Wyburzano budowle i całość ogrodzono systemem nowoczesnych fortyfikacji. Z południowo zachodniej strony zbudowano budynek szpitala wojskowego w ogóle nie pasujący do zabytkowych budowli.
W roku 1880 Sejm Galicyjski uchwalił że Zamek Wawel ofiarowuje na rezydencję cesarza Franciszka Józefa I. W roku 1905 cesarz wyraził zgodę na opuszczenie Wawelu przez wojsko, w zamian za wybudowanie koszar i szpitala wojskowego w mieście. Armia opuściła wzgórze do 1911 r.
W wieku XX
Od roku 1918 do II wojny światowej zamek był reprezentacyjną rezydencją prezydenta II RP i muzeum wnętrz historycznych. W roku 1939 udało się ukryć tylko część zbiorów. Wśród nich były arrasy i miecz koronacyjny „Szczerbiec” wywiezione do Kanady. Niemcy podczas II wojny światowej przeznaczyli Wawel na siedzibę władz Generalnej Guberni i rezydencję jej gubernatora Hansa Franka.
U stóp Wzgórza Wawelskiego przywitał nas Krakus .
Dzwon Zygmunt na Wawelu z turystami .
Jest wielki .
Są puste nagrobki w nekropolii katedralnej na Wawelu .
Jednym z nich jest nagrobek malarza Michała Bogorii Skotnickiego .
Zmarł we Florencji w wieku 33 lat w dniu 25 kwietnia roku 1808 .
Pomnik Skotnickiego ustawiono w roku 1815 w Kościele Santa Croce w
kaplicy Castellanich we Florencji . Nagrobek Skotnickiego był pierwszym upamiętniającym
cudzoziemca w Bazylice florenckiej .
Wdowa zamówiła również marmurową replikę nagrobku którą ustawiono
w katedrze wawelskiej w kaplicy Skotnickich .
Nagrobek wykonał znany rzeźbiarz Stafano Ricciego . Nagrobek Skotnickiego
spowodował dalsze zamówienia . Kilka lat później sławę Stafano Ricciego
utwierdziła realizacja pomnika nagrobka Dantego w tym samym kościele we Florencji .