Wilkasy
Marina nad jeziorem Niegocin
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Wilkasy są wsią z ponad pięciowiekową tradycją. W średniowieczu należały jak większość okolicznych terenów do państwa krzyżackiego, ale gospodarować tu miała polska szlachta, a zasiedlać ludność mazurska.
Później procesy germanizacyjne zrobiły swoje, a w 1938 r. słowiańskobrzmiącą nazwę Willkassen zamieniono na Wolfsee. Od 1945 r. to Wilkasy. Dziś, choć wieś jest samodzielna, stanowi faktycznie południowe przedmieście Giżycka. Wilkasy są miejscowością letniskową, w którym dominują dwa duże obiekty: Ośrodek Sportowo-Turystyczny AZS oraz Port PTTK Wilkasy. Ale w okolicy jest mnóstwo innych obiektów noclegowych i gastronomicznych.
Na szlaku Wielkich Jezior
Wilkasy leżą na zachodnim brzegu jeziora Niegocin. Na północny zachód od wsi znajdują się mniejsze jeziorka Wilkasy Małe, Wilkasy Duże. Ale to przez Niegocin biegnie szlak wodny z Giżycka do Mikołajek i dalej do Rucianego-Nidy lub Pisza. Dwie największe zatoki jeziora Niegocin (Boczne i Niałk) uznawane są za odrębne akweny. Znajduje to uzasadnienie zwłaszcza wobec jezioro Bocznego, które jeszcze w XVI w. było od niego oddzielone lądem. Na Tafli wody widać dwie wyspy: to Ptasia oraz Grajewska Kępa zwana też Wyspą Miłości. Ponoć była ona kiedyś chętnie odwiedzana przez zakochane pary. Nadal jest to jedna z nielicznych wysp na szlaku Wielkich Jezior Mazurskich, do której można cumować.
Nad trzecim akwenem
Niegocin ma 2,6 tys. ha, powierzchni, długie jest na prawie 11 km, szerokie na prawie 5 km. Największa głębia sięga 40 m., ale na ogół jest płytkie. Niegocin jest trzecim co do wielkości jeziorem z Wielkich Mazurskich, a siódmym w Polsce. Jego nazwa ma pochodzenie pruskie, zapisywano ją przez wieki średnie jako Nogothin, Newotin, Newentein. Na niemieckich mapach nazwano je ? Löwentin See, co miejscowi Mazurzy spolszczyli na Jezioro Lewientyńskie, albo nazywali je Lewientynem. Obecna nazwa obowiązuje od 1949 roku.
Warto wiedzieć
Wody Niegocina zaliczane są do III klasy czystości, można się kąpać. Stan wody poprawia się sukcesywnie, choć powoli. Jezioro należy do silnie eutroficznych, czyli tzw. żyznych ? z małą przejrzystością wody, niską zawartością tlenu i częstymi zakwitami sinic.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz