Andrychów
Miasto Indrzycha, Jędrzeja czy Henryka?
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Miasto kojarzy mi się z fabrykami bawełnianymi i zakładami produkującymi silniki wysokoprężne. Słusznie, bo tradycje przemysłowe sięgają tu XVIII w. A zakłady włókiennicze i mechaniczne przetrwały tzw. transformację i chyba mają się dobrze.
Tym razem jednak chciałem spojrzeć na miasto okiem turysty. Zatrzymałem się tu po raz pierwszy, choć w okolicy bywałem wiele razy. I choć miejscowość zwyczajna, nie ma tu nic specjalnego, urzekła mnie jej małomiasteczkowość, spokój, cisza, niespieszne istnienie. Mówię o tej części, która pełni rolę starego miasta. Może tam gdzie przemysł jest jakoś inaczej…
Spacerkiem wokół rynku
Samym centrum Andrychowa jest, nieregularny rynek – ni to wydłużony plac, ni to poszerzona ulica. Ten obszar miasta był wielokrotnie przebudowywany, obecnie obstawiony jest niewielkimi kamienicami z XIX i XX wieku.
Do północnej części tegoż rynku przylega otoczony parkiem klasycystyczny pałac. Budynek jest rozłożysty, parterowy, nieco jakby zaniedbany. Budowla pochodzi z przełomu XVIII i XIX w., a przebudowana została w XIX w. przez hrabiów Bobrowskich. Byli oni ostatnimi prywatnymi właścicielami pałacu i mieszkali w nim do wybuchu II wojny światowej. Obecnie w zbudowanym na planie kanciatej podkowy budynku mieszczą się Towarzystwa Miłośników Andrychowa oraz prowadzona przezeń izba regionalna tudzież różne instytucje użyteczności publicznej. W izbie eksponaty dotyczące tradycyjnego andrychowskiego tkactwa, garncarstwa, kowalstwa, szewstwa itp.
Pałac otacza park, kiedyś dworski dziś miejski. Jego centrum stanowi malowniczy staw z wysepką pośrodku. Nad wodą gromadzi się wiele ptaków. W parku okazy starych drzew, w tym 200-letni platan.
Na skraju parku znajduje się barokowy kościół pw. św. Macieja Apostoła. Pochodzi z 1646 roku, w późniejszych wiekach był kilkakrotnie przebudowywany i rozbudowywany. Wśród ciekawszych w nim obiektów wymienia się barokową chrzcielnicę z XVIII wieku, obraz przedstawiający Matkę Bożą Królową Różańca Świętego z 1725 roku oraz Święta Rodzina autorstwa Piotra Stachiewicza z 1886 roku.
Kto dał nazwę?
Andrychów został założony prawdopodobnie na przełomie XIII i XIV w przez osadników z Moraw być może pod wodzą jakiegoś Indrzycha (Indrzychów). Pierwsza pisana wzmianka w 1344 wymienia nazwę Henrichov (historycy dopatrują się tu jakiegoś Niemca, Heinricha). Wieś została prawdopodobnie powtórnie lokowana po 1434, tym razem pod nazwą odnoszącą się do Andrzeja czy Jędrzeja (Jędrzychów).
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz