Kijów
Na Padole Włodzimierz ochrzcił Ruś

W wodach Dniepru książę i późniejszy prawosławny święty Włodzimierz I Wielki ochrzcił wg przekazów, w 988 roku, kijowian. Przypomina o tym tablica na kamiennej już cerkwi św. Ilji zbudowanej w roku 1552 na miejscu tamtej, historycznej, ale drewnianej.
fot: Cezary Rudziński
Kijów. Na Padole Włodzimierz ochrzcił Ruś
Cerkiew pod wezwaniem św. Ilji ? Eljasza najstarsza nie tylko w Kijowie, ale w ogóle na Rusi, stała niemal na samym brzegu Dniepru. I to na co najmniej pół wieku przed chrztem Rusi.
To już 10 lat! Materiał został zamieszczony w naszym portalu ponad dekadę temu.
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!

Na naddnieprzańskiej równinie, u podnóża wzgórz, na których stał stary kijowski gród, znajduje się równa mu wiekiem, a więc licząca także ponad 1,5 tysiąclecia dzielnica, w przeszłości samodzielne miasto, Podół – po ukraińsku Podił. Rzadko znajduje się na trasie turystów odwiedzających Kijów.

Sercem i głównym ciągiem Podołu są place: Pocztowy i Kontraktowy oraz łącząca je krótka ulica Sahajdacznego, w czasach sowieckich Żdanowa. Chociaż np. cerkiew pod wezwaniem św. Ilji – Eljasza najstarsza nie tylko w Kijowie, ale w ogóle na Rusi,  stała niemal na samym brzegu Dniepru. I to na co najmniej pół wieku przed chrztem Rusi. Wymieniona bowiem została w umowie zawartej w roku 945 między Igorem Rurykowiczem i cesarzem bizantyjskim Romanem, jako miejsce przysięgi złożonej przez kijowskiego księcia. I to obok niej, w wodach rzeki książę i późniejszy prawosławny święty Włodzimierz I Wielki ochrzcił wg przekazów, w 988 roku, kijowian. Przypomina o tym tablica na kamiennej już cerkwi św. Ilji zbudowanej w roku 1552 na miejscu tamtej, historycznej, ale drewnianej.

W domu cara Piotra

O wielu ciekawych faktach dotyczących tej dzielnicy dowiedziałem się na wystawie w Domu Piotra I. Był to bogaty dom mieszczański stojący już na pewno w roku 1703. Jeden z trzech kamiennych na Podole. W imperium rosyjskim obowiązywał bowiem w tamtych czasach zakaz budowana, poza Moskwą i Petersburgiem, murowanych budowli świeckich. Uzyskanie zgody na wyjątek od tej zasady było bardzo skomplikowane i kosztowne.
W domu tym mieszkał przez około 40 dni car Piotr I podczas pobytu w Kijowie w 1706 roku, a także w 1708 r., gdy kontrolował stan budowy w nim twierdzy. Podół był wówczas miastem niezależnym od Kijowa i jego gubernatora. Funkcjonował na prawie magdeburskim, które otrzymał w XV w. gdy znajdował się w Rzeczypospolitej, nie zaś, jak stolica Ukrainy – ruskim. Ograniczyła mu je dopiero caryca Katarzyna II w 1775 roku, całkowicie odebrał zaś Mikołaj I w 1835. I dopiero wówczas Podół stał się dolnym miastem Kijowa.

Dom Piotra I przetrwał pożar, który doszczętnie zniszczył Podół w roku 1711. Był kilkakrotnie przebudowywany, stał się m.in. siedzibą bractwa cechowego, centrum miłosierdzia, szkółką niedzielną, a od 1886 roku przytułkiem. Obecnie jego część służy celom wystawienniczym. Obejrzałem w nim m.in. niezwykle cenny starodruk z 1762 r. ? ?Żywoty świętych? Dymitra Tuptało, nad którymi autor pracował 20 lat. A także sporo ciekawych sprzętów i wyposażenia mieszczańskich domów.

Wokół placu Kontraktowego

Dom ten stoi w pobliżu placu Kontraktowego, miejsca, w którym od zarania dziejów miasta, znajdował się jeden z kijowskich jarmarków. Na jego środku zaś jest ogromny, piętrowy Gościnny Dwór z początku XIX w. w którym zatrzymywali się kupcy przyjeżdżający z towarami na kijowskie jarmarki.

Naprzeciw niego główny budynek, z tego samego okresu, Akademii Kyjewo-Mohylańskiej, kolegium ufundowanego przez hetmana Iwana Mazepę i tworzonego przez Petra Mohyłę,  przekształconego później w akademię – pierwszy ukraiński uniwersytet. Obok stoi dawny gmach akademii z ciekawą cerkwią, aktualnie w remoncie. A kilkadziesiąt metrów dalej klasycystyczny Dom Kontraktowy, obecnie siedziba giełdy. W XIX wieku zatrzymywało się w nim wielu sławnych ludzi, m.in. Balzak, Gogol, Puszkin, Mickiewicz, Szewczenko, Wieniawski. Ferencowi Lisztowi, który w nim koncertował w 1847 r. poświęcono nawet pamiątkową tablicę na zewnętrznej ścianie budynku.

Czytaj dalej - strony: 1 2

Poczytaj więcej o okolicy:

 

Komentarze: 1

    teresapk3, 16 października 2011 @ 18:34

    Bardzo ciekawy artykuł, a Padol rzeczywiście nie jest znana mniej zaawansowanym turystom zawierzającym trasę nie zawsze kompetentnym przewodnikom. Dziękuję. Teresa

Dodaj komentarz
(Dozwolone typy plików: jpg, gif, png, maksymalny waga pliku: 4MB.)
(wymagany, niepublikowany)
Wszystkie materiały zamieszczone na naszym portalu chronione są prawem autorskim. Możesz skopiować je na własny użytek.
Jeśli chcesz rozpowszechniać je dla zysku bez zgody redakcji i autora – szukaj adwokata!
Zamknij