Amiens
Największa gotycka katedra we Francji
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Historia katedry w Amiens zaczyna się prawdopodobnie już w IV w. gdy w mieście założono biskupstwo. Kościół biskupi był kościołem miejskim. Od tego czasu miasto rozbudowywało się wzdłuż i wszerz, otoczone polami uprawnymi i winnicami.
Według tradycji w świątyni tej ochrzczono rzymskiego żołnierza imieniem Marcin, który miał przywieźć czaszkę św. Jana Chrzciciela z Konstantypola w czasie IV wyprawy krzyżowej. Znany jest dzisiaj jako św. Marcin z Tours, jeden z najważniejszych francuskich świętych.
W kolejnej romańskiej katedrze, która spłonęła w 1218 r., odbył się ślub króla Filipa II z jego drugą żoną Ingebordą Duńską. Filip II zasłynął jako pierwszy władca tytułujący się Królem Francji (jego poprzednicy określani byli Królami Franków).
Budowniczych znamy z imienia
Bezcennym, niepowtarzalnym skarbem katedry w Amiens jest inskrypcja umieszczona pośrodku oktagonalnego labiryntu na posadzce nawy głównej. Inskrypcja jest jedynym w swoim rodzaju wczesnohistorycznym świadectwem o budowie tego kościoła. Znana treść (zniszczonego) napisu przekazuje wiadomość, że budowę rozpoczęto w 1220 r. pod kierunkiem architekta Roberta de Luzarches. Po nim dziełem kierował Thomas de Cormont, następnie jego syn Regnault, który dzieła dopełnił w 1288 r. Powstała szybko, zachowując jednolity charakter, budowla gotycka oszałamiająca i zarazem lekka. Może to dziwić, gdy przypatrzymy się jej wymiarom; długość katedry wynosi 145 m, wysokość sklepienia ponad posadzką 43 m, a szerokość 70 m. Wyobrażenie o ogromie kościoła oddaje fakt, że w jego wnętrzu zmieściłyby się dwie budowle wielkości Notre Dame w Paryżu.
Wieże kościelne powstały kilka dziesięcioleci później: prawa, niższa powstała w 1366 r., lewa w 1406 r. ma cechy gotyku płomienistego.
Innym wartym uwagi elementem katedry jest oktagonalna iglica wzniesiona w użyciem m.in. drewna dębowego. Konstrukcja ta osiąga wysokość 122 m, wzniesiona została w latach 1529-33 i jest najstarszą francuską iglicą w oryginalną trzynastowieczną konstrukcję uderzył piorun). Ozdabiają ją rzeźby chimer i centaurów mających wysokość do 2,5 m.
Detale fasady
Do wnętrza świątyni prowadzą trzy portale. Największy z nich prowadzi wprost do nawy głównej. Ozdobiony jest motywem zmartwychwstania Chrystusa (fr. Beau Dieu). W środkowej części znajduje się XVI-wieczna rozeta, a pod nią tzw. Galeria Królów – kamienne posągi biblijnych królów Izraela i Judy. Każdy z trzech portali fasady flankują prawie naturalnej wielkości postacie biblijne. Fasada była kiedyś poryta kolorową polichromią.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz