Berno
Od fontanny do fontanny…
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Jeśli odwiedzimy Berno pociągiem, zwiedzanie miasta zacząć można z placu Bubenberg, z „powiewającym” nad tramwajowymi przystankami „szklanym dachem”. Stąd prosta droga wiedzie od końca do początku terytorialnego rozwoju starego Berna.
Wystarczy obok barokowego kościoła św. Ducha, wybudowanego w latach 1726-29 wkroczyć w ulicę Szpitalną (Spitalgasse), aby dojść do Placu Niedźwiedziego (Bärenplatz) przed Wieżą Więzienną; kontynuować spacer Marktgasse do Kornhausplatz przed Wieżą Zegarową i dalej idąc Kramgasse i Gerechtigkeits osiągnąć Nydegg – miejsce narodzin Berna. Szlak przebiega niemal dokładnie środkiem miasta jako jego oś podłużna.
Na ruchliwej tramwajowej Spitalgasse wita turystów natchniony, sentymentalny kobziarz z fontanny, a na horyzoncie widnieje dominująca nad Placem Niedźwiedzim XVI-wieczna Wieża Więzienna, fragment niegdysiejszej bramy miejskiej. Plac pełni rolę targowiska. Linia tramwajowa biegnąca pod i obok wieży wpada w Marktgasse, na której uwagę zajmują dwie fontanny – Anny Seiler, założycielki pierwszego szpitala w Bernie w XIV w. i muszkietera z małym niedźwiadkiem u stóp. Marktgasse kończy się na Kornhausplatz – placu, którego nazwa wywodzi się od istniejącego tu niegdyś silosu na pszenicę. Linia tramwajowa rozwidla się na nim w prawo i w lewo i kontynuuje bieg na mosty na rzeką Aar, do Berna współczesnego, położonego po drugiej stronie rzeki. Na placu stopuje turystę zatrważająca fontanna olbrzyma pożerającego dziecko. Ciekawe: skąd to okrucieństwo?
Dominującej nad placem Wieży Zegarowej warto przyjrzeć się szczególnie uważnie. Słynna Zytglogge – jak brzmi jej nazwa w lokalnym dialekcie – odbudowana w kamieniu po pożarze wieży drewnianej, wyposażona została w 1530 roku w mechanizm zegarowy Kaspra Brunnera. Jego sława opiera się na ruchu figurek ożywających co godzinę: złotego kogucika, który pieje trzy razy, gromadki niedźwiadków defilujących przed królem, rycerza w złotej zbroi, który uruchamia dzwon wybijający godziny… Wieża ma dwa zegary – mechaniczny i poniżej astronomiczny, który oprócz godzin pokazuje dni tygodnia, miesiące, znaki zodiaku i fazy księżyca. Wieżę można zwiedzać. W przejściu wieży umieszczone są na ścianie miary długości – wzorce dla kupców. Wieża Zegarowa była fragmentem najstarszego, pierwszego muru otaczającego do 1256 r. miasto Zähringena.
Poczytaj więcej o okolicy:
Pociągiem przez Alpy szwajcarskie
Znajomość ze Szwajcarią zawarłam podróżując po niej pociągiem. Start o świcie, powrót po zmierzchu – opowiada Halina Puławska
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz