Hohenzieritz
Ostatnia rezydencja pruskiej królowej
Prestiżowe małżeństwa księżniczek z domu Strelitz z koronowanymi głowami w Europie, podniosły znaczenie Maklemburgii-Strelitz na arenie europejskiej. Ułatwiły tworzenie różnych korzystnych koalicji.
W 1761 r. księżniczka Strelitz Charlotta wzięła ślub z królem Wielkiej Brytanii Jerzym III. W kolejnym pokoleniu siostrzenice Charlotty, córki Wielkiego Księcia Strelitz Karola II – Luiza i Fryderyka – również zdobyły królewskie trony. Luiza wyszła za mąż za króla Prus Fryderyka Wilhelma III, stając się królową Prus, a Fryderyka wyszła za mąż za króla Hanoweru Ernesta Augusta.
Skąd kult Luizy Pruskiej?
Królowa Luiza Pruska, w wieku 34 lat, 19 lipca 1810 r. zmarła nagle w letniej rezydencji ojca, w Hohenzieritz. Została pochowana w mauzoleum w berlińskim Charlottenburgu. Natomiast w pałacu – jak zarządził wielki książę – pokój śmierci królowej miał zostać nienaruszony i zachowany jako pomnik. W latach 30. XIX w. w pokoju ustawiono marmurowy sarkofag z postacią Luizy. Po 1945 r. sarkofag uległ zniszczeniu – podobnie jak ograbiony pałac. Kilka pozostałych zdjęć i resztki tapet świadczą o dawnym pięknie wczesnego klasycyzmu w dworskiej kulturze. Nowy Luisessarcophagus powrócił do Hohenzieritz w latach 90. XX w. dzięki zaangażowaniu rodziny Strelitz i różnych stowarzyszeń.
Kult Luizy wywołany został i atmosferą rodzinnych uczuć, ale i docenieniem jej publicznej działalności. Królowa była lubiana, znana z dobroczynności i pomocy ubogim, ale również jako patriotka na rzecz Prus. Uczestniczyła w prusko-rosyjskim przymierzu przeciwko Napoleonowi. Po przegranej próbowała złagodzić warunki pokojowe traktatu wobec Prus. Udała się do Tylży i ukorzyła przed Napoleonem (1807 r.). Nic nie uzyskała. Luiza uważana była za najpiękniejszą kobietę swego czasu.
Tu architektura współgra z przyrodą
Pałac znajduje się w wiosce Hohenzieritz, położonej mniej więcej w połowie drogi między Neustrelitz a Neubrandenburgiem. Jego historia rozpoczyna się w połowie XVIII w. od prostego parterowego dworku. W latach 90. tegoż wieku, wielki książę Karol II, właściciel dworku, rozkazał przebudować go na klasycystyczny pałac, imponujący, a jednak dzięki otaczającemu terenowi wpisany w wiejską okolicę. Widać tu, podobnie jak w innych założeniach pałacowo-parkowych rodziny Strelitz, wyjątkową dbałość i współgranie architektury z przyrodą.
Wraz z całym towarzyszącym mu założeniem parkowym pałac uważany jest za perłę wśród historycznych zamków w całej Meklemburgii. Panuje tutaj wyjątkowo cicha atmosfera, którą wywołuje fantastycznie zaprojektowany angielski ogród krajobrazowy. Od strony ogrodu zamek położony jest na szczycie niewysokiego wzgórza. Stąd roztacza się rozległy widok na okolicę.
Park zajmuje obecnie powierzchnię około 25 ha. Założono go w latach 1776-90 wg projektu angielskiego architekta krajobrazowego Archibalda Thompsona na zlecenie księcia Karola II, który poznał najnowsze trendy w angielskim ogrodnictwie XIX w. w samym ich sercu – w Richmond i w Kew Gardens. Nadzwyczaj malowniczy ogród, dzięki położeniu na łagodnie nachylonym zboczu, z krętymi ścieżkami przecinającymi teren, otoczony jest nieujarzmioną ścianą zarośli drzew i krzewów.
W parku znajduje się mała świątynia z marmurowym dachem poświęcona królowej Luizie. Pod dachem, na wysokim postumencie – kolumnie umieszczone zostało jej marmurowe popiersie. W ogrodzie znajdziemy również kościół – dawny kościół zamkowy. Wybudowany został w 1806 r. na zlecenie wielkiego księcia Strelitz Karola II w formie prostej, klasycystycznej budowli centralnej. Murowana z cegły ma gotycki portal, a wewnątrz emporę. Po latach zawieruchy kościół został ponownie konsekrowany w 1991 r.
Warto wiedzieć
Stan, w jakim możemy obecnie oglądać założenie w Hohenzieritz jest wynikiem przeprowadzonych w latach 2008-2011 szeroko zakrojonych prac renowacyjnych. Meklemburgia – Pomorze Przednie przeznaczyło na ten cel 1,46 mln euro.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz