Ostrawa
Dawniej i dziś Śląskoostrawskiego zamku
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
To pociągnęło za sobą katastrofalne następstwa. Budowle zaczęły osiadać, później wręcz zapadać się, pękać, a niektóre wręcz rozsypywać. Zamek zapadł się o 8 metrów w dół, a niektóre jego części aż o 16,5 metra. Dochody z wydobycia węgla były dla właściciela jednak ważniejsze, niż los historycznego zabytku. Zamek był zresztą wzmacniany, a nawet, w latach 1895-96, rozbudowany o budynki gospodarcze w części północnej i południowo zachodniej. Jeszcze na początku XX wieku, czytam w informacji na ścianie w jednej z sal wystawowych zamku, był on w stanie nadającym się do kompleksowej rekonstrukcji.
Dewastacja
Ale nie dokonano jej. W roku 1921 w 11 pomieszczeniach mieszkalnych mieszkało tu 45 osób. Były 34 pokoje, 11 kuchni, 7 biur, magazyny itp. W roku następnym, w rezultacie szkód górniczych, część zamku od strony rzeki Lucziny nie nadawała się do zamieszkania. W 1927 r. najstarsza część zamku ? dawny pałac stała już pusta i groziła zawaleniem. W 1934 r. zamieszkane były tylko 3 mieszkania. W latach wielkiego kryzysu gospodarczego lat 30-tych XX w. zamek stał się przytuliskiem dla bezdomnych. Wstrzymanie wydobycia węgla pod zamkiem, co mogło zahamować jego rozsypywanie się, nie udało się.
Właściciele jego i kopalni okazali się silniejsi. Dewastacja trwała również podczas wojny. Lewa część zamku została zburzona 17 listopada1944 podczas bombardowania. Zniszczeniu uległy wówczas również budynki w jego bezpośrednim sąsiedztwie. Nie lepiej było i po wojnie, gdyż wydobycie węgla pod zamkiem przerwano dopiero w roku 1960. W tzry lata później wpisany on został na listę zabytków narodowych. Niewiele to jednak zmieniło. Gorzej, bo nielegalna ?odbudowa? w latach 1979-89 spowodowała nieodwracalne szkody w historycznych walorach tej budowli. Wręcz na granicy zagłady stanął on w rezultacie późniejszych zmian własnościowych.
Skromniutkie muzeum
Dopiero w roku 2001 stał się własnością miasta Ostrawy, które utworzyły w nim muzeum. Z kilkoma, dosyć zaskakującymi ekspozycjami. Do zamku wchodzi się przez XVI?wieczną wieżę bramną. Jest w niej prezentacja historii budowli w postaci plansz z tekstami i ilustracjami, a w gablotach i na ścianach eksponatami. Niestety ubogimi i przede wszystkim, jeżeli nie wyłącznie, kopiami i replikami. Można więc obejrzeć m.in. ciężkie kajdany i średniowieczny katowski topór, narzędzia tortur, m.in. hiszpańskie buty.
Ponadto jakąś żelazną maskę, chorągwie, trochę sprzętów. Parę obrazów i w trumnie nieboszczyka z gipsu ubranego w strój z XVII wieku, z rapierem. Wystawę lalek w wiejskich strojach regionalnych oraz sprzętów. I to właściwie już wszystko. W przyległym długim budynku jest, na strychu, wystawa współczesnego malarstwa. Nie brak, oczywiście, restauracji. Ale i zabawnych ekspozycji, oryginalnie ozdobionej zamkowej kaplicy, grubo ciosanych w drewnie rzeźb, sali restauracyjno ? konferencyjnej bez ścian, tarasu widokowego, estrady, a na podzamczu małego amfiteatru. I dawnych lochów.
Podziemny świat diabłów i czarownic
Wspomnianą salę, jeżeli można tak ją nazwać, wzniesiono chyba nad resztkami umocnień. Najciekawsze jest jednak to, co umieszczono w centralnie położonych na zamkowym dziedzińcu, bardzo skromnie wyglądających z zewnątrz resztkach dawnego zamku ? pałacu i w jego piwnicach. Jest to ekspozycja podziemnego świata. Diabłów i diabląt, czarownic itp., a także postaci z legend górniczych. Wszystko w wersji żartobliwej, podobnie jak teksty umieszczone przy poszczególnych grupach tematycznych w jęz yku czeskim i angielskim. Mające przyciągać zwłaszcza dzieci oraz, oczywiście, ich opiekunów.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz