Pardubice
Renesansowa fara św. Bartłomieja
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Nad tym kanałem, przy obecnym Nabrzeżu Wernera, stoi zachowany do naszych czasów kamienny mostek prowadzący do bocznego wejścia do kościoła. Z renesansowym portalem z roku 1519, zdobionym kamienną płaskorzeźbą – człowiek w średniowiecznej odzieży, z toporem w dłoni, ujarzmiający byka – oraz dekoracjami. Jest też portal od południowej strony kościoła, ale obecnie główne wejście do niego jest od strony zachodniej. Pośrodku dachu nad nawą główną stoi strzelista wieżyczka z sygnaturką. Świątynia ta nie posiada, i nigdy nie posiadała, wieży.
Barokowe ołtarze
Przez portal zachodni wchodzę do przedsionka, z którego na wprost jest wejście do kruchty, nad którą znajdują się organy, i do nawy głównej. A także na lewo (północ), do jednej z kaplic. Strop przedsionka, podobnie jak nawy głównej oraz prezbiterium, jest krzyżowy. W miejscu zbiegania się żeber umieszczono herby rodu Pernstejnów. Ołtarz główny z roku 1651 znajduje się w prezbiterium i poświęcony jest patronowi świątyni. Od czasu postawienia go do naszych, zmieniał się jednak częściowo jego wygląd od barokowego do klasycystycznego.
Najcenniejszy w nim jest obraz „Męczeństwo św. Bartłomieja” pędzla niemieckiego malarza Michaela Lucasa Willmanna (1630-1706) z około 1692 r. Na lewo przed nim jest późnogotycki portal nad wejściem do zakrystii i renesansowe malowidła wokół niego. W prawej, południowej nawie, znajduje się barokowy ołtarz św. Anny z roku 1721. Stoi również najstarszy zabytek świątyni, kamienna chrzcielnica z roku 1515. Uprzednio znajdowała się ona we wspomnianej Czarnej Kaplicy. Tam również była, przeniesiona po jej rozebraniu na nowe miejsce, piękna barokowa Kalwaria (Droga Krzyżowa).
Sarkofag i epitafia
Jest to dzieło, z lat 1736-1737, rzeźbiarza I. Rohrbacha. Natomiast w nawie lewej, północnej, stoi barokowy ołtarz Panny Marii Świętogórskiej (Panny Marie Svatohorské) postawiony w roku 1735. Barokową jest również ambona z roku 1770. W prezbiterium dominującym zabytkiem jest wspomniany sarkofag Vojtĕcha z Pernštejna. Drugim cennym tablica nagrobna księżniczki Zofii Cieszyńskiej (Žofie Tĕšinské, ok. 1520-1541), córki ks. Vacláva II Jana z Pernštejnu i jego żony Anny z Hochenzollernów. Piękne renesansowe dzieło z kamienną płaskorzeźbą.
Do innych zabytków i obiektów wartych zobaczenia w tym kościele, należą też witraże w prezbiterium nawach bocznych i przedsionku, wykonane podczas rozbudowy i przebudowy w roku 1912, według projektów Boži Dvořáka. Natomiast na zewnątrz, w górnej części zachodniego portalu, trzy malowidła ścienne przedstawiające czeskich świętych. Nad nim, na szczytowej części frontonu, także piękny kamienny krucyfiks z, również wykutymi w piaskowcu, herbami rodowymi.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz