Biała Podlaska miała dwa okresy świetności. Pierwszy zaczął się w 1569 roku, gdy miasto trafiło w ręce Radziwiłłów.

Wzniesiono wtedy obronny zamek, założono Akademię Bialską, filię Akademii Krakowskiej, wybudowano wiele kościołów i szpital. Ten okres, zwany radziwiłłowskim trwał 250 lat.

Drugi okres świetności trwał tylko lat 24. Zaczął się w 1975 r., kiedy to Biała Podlaska została stolicą województwa. To przyczyniło się do dwukrotnego zwiększenia liczby jej mieszkańców. Po reformie administracyjnej w 1999 roku miasto zdegradowano i nadano mu tylko status powiatu grodzkiego. Czasy wojewódzkiej świetności upamiętnia kamień – jedyny chyba w Polsce – pomnik województwa. Stoi przy wejściu do pozostałości radziwiłłowskiej siedziby.

Przeczytaj także...

Warszawa. Skarpa górą! Ulica Nowoursynowska

Autorka: Ewa Słęcka

Ulica Nowoursynowska. Jest jedyną w Warszawie ulicą, przy której wybudowano akwedukt, przy której rośnie najstarszy na Mazowszu dąb Mieszko, ostaniec Puszczy Mazowieckiej.

Wołczyn. Tu się urodził Stanisław August

Autor: Cezary Rudziński

Umieszczenie tej wsi na transgranicznym szlaku rowerowym może przyczynić się do zwiększenia liczby gości. A magnesem dla nich stanie się tutejszy kościół, uważany za najpiękniejszy późnobarokowy na Białorusi.

Biała Rawska. Mazowiecka małomiasteczkowość

Autorka: Zuzanna Grabska

Są wśród domy murowane, są drewniane, niektóre powstały na przełomie XIX i XX wieku, mają więc już ponad sto lat. Nad tym wszystkim dominuje architektoniczny nieład, choć układ urbanistyczny miasteczka zachował się od XVI wieku.

Poczytaj więcej o okolicy:

Tykocin. Wspomnienia potopu i Wielka Synagoga

Okrzeja. Kościół, cmentarz i kopiec Sienkiewicza

Ryboły. Dwa przęsła z fordońskiego mostu

Narewka. Kirkut nad rozstajem dróg