Wieliczka
Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej

A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
W północnej części Wieliczki, przy ul. Brata Alojzego Kosiby, stoi klasztor franciszkanów-reformatów z kościołem Stygmatów św. Franciszka. Stanowią one zarazem Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej, księżnej Wieliczki.
Nowo zreformowani franciszkanie zaproszeni zostali tu w roku 1623 przez radnych miasta oraz zarząd królewskich salin. W drugiej połowie XVI i na początku XVII w. Wieliczka, słynna z kopalni soli, przeżywała załamanie gospodarcze, którego następstwem był także upadek religijny i moralny. Pragnąc zaradzić przede wszystkim tym dwu ostatnim, włodarze miasta i jego najważniejszego zakładu pracy, ratunek widzieli w zakonnikach. Ich pobyt rozpoczął się od budowy, w latach 1624-26, barokowego kościoła, na który król Zygmunt III Waza przeznaczył znaczne sumy z dochodów wielickiej kopalni soli.
Pragnął także w ten sposób bronić mieszkańców, i w ogóle ten region kraju, przed innowiercami, zwłaszcza prowadzącymi wówczas ożywioną działalność arianami. Murowany klasztor, na miejsce wcześniejszych drewnianych zabudowań, wzniesiono dopiero w ćwierć wieku później, w latach 1650-55, a więc tuż przed szwedzkim „potopem”, z funduszy miejscowego żupnika Sebastiana Koszuckiego. Kościół ten był pierwszą murowaną świątynią zreformowanych franciszkanów w Polsce i stał się wzorcem dla następnych, zwłaszcza na terenie Małopolski.
Pożar i odbudowa
Niestety, 2 kwietnia 1718 roku zarówno świątynia ta, jak i budynki klasztorne, spłonęły. Dzięki ofiarności wiernych – datki zbierano także w innych kościołach franciszkanów- reformatów, już w trzy lata później odbudowano je i możliwa była ponowna konsekracja świątyni. Z tego też głównie okresu, XVIII w., pochodzi wyposażenie jej wnętrza, wykonane przez uzdolnionych zakonników. Chociaż w późniejszych latach pojawiły się także obrazy zawodowych artystów malarzy. Przede wszystkim krakowskiego malarza i grafika Michała Stachowicza (1768-1825). Autora scen historycznych, rodzajowych oraz obrazów o tematyce religijnej i portretów.
Dodaj komentarz