Sanok
W Galerii Zdzisława Beksińskiego
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Na zamku królewskim w Sanoku państwowe Muzeum Historyczne prezentuje zbiory na 8. stałych wystawach. W odbudowanym w 2011 r. południowym skrzydle urządzono stałą Galerię Zdzisława Beksińskiego. Liczy ona ok. 600 prac tego artysty.
Zdzisław Beksiński urodził się 24 lutego 1929 r w Sanoku. Przed frontową elewacją kamienicy nr 14 przy Rynku stoi jego pomnik. Żoną artysty była pani Zofia, która w latach 50. XX wieku pozowała mu do fotografii. Zdzisław Beksiński zajmował się malarstwem, fotografią, rysunkiem, rzeźbą i grafiką komputerową.
Ekspozycję w Galerii Zdzisława Beksińskiego rozpoczyna sala, w której znajdują się fotografie z lat 50., obrazy malowane na szkle i rzeźby. W następnej sali jest wiernie odtworzona warszawska pracownia artysty. Są tu szkice, rysunki, grafika i prace komputerowe z różnych okresów twórczości. Na niższych piętrach dwie sale prezentują twórczość malarską. Ekspozycji towarzyszą pokazy medialne.
Prawie wszystkie prace Zdzisława Beksińskiego znajdujące się w zbiorach muzeum artysta wybrał sam, jako najważniejsze w jego dorobku. Jest tu też obraz ukończony w dniu śmierci. Zdzisław Beksiński został zamordowany 21 lutego roku 2005 w swoim warszawskim mieszkaniu. Mordercą okazał się dziewiętnastoletni syn sprzątaczki, któremu artysta odmówił pożyczki 100 zł. W testamencie Beksiński zapisał że jego jedynym spadkobiercą jest Muzeum Historyczne w Sanoku, któremu przekazał kilka tysięcy fotografii, rysunków, grafik i obrazów. Jego syn i żona zmarli wcześniej.
Zdzisław Beksiński rozpoznawany jest jako twórca oryginalnego malarstwa. Kolekcja obrazów powstająca za jego życia, po jego śmierci została uzupełniona o prace przekazane testamentem. Obecny zbiór liczy ponad 200 obrazów i kilka tysięcy szkiców i rysunków ze wszystkich okresów jego twórczości. Zachowały się prace składające się z pierwszych kresek wykonywanych przez kilkuletniego przyszłego artystę. Są i pierwsze próby, polegające najczęściej na kopiowaniu dzieł mistrzów. Jest też spora liczba szkiców wykonanych w latach 1957-62 cienką kreską, w których ukazane są często także sceny wielofigurowe. Oraz 29 obrazów na szkle z 1957 roku wyróżniających się swobodną i efektowną grą barw odnalezionych już po śmierci artysty.
Rzeźb w wykonaniu Beksińskiego jest niewiele w porównaniu z jego dorobkiem malarskim czy rysunkowym. Artysta tłumaczył to brakiem warunków do tego typu twórczości. W zbiorach muzeum w Sanoku jest duży zbiór głów z patynowanego gipsu, przypominających swym nieregularnym kształtem podziurawione licznymi otworami czaszki.
Muzeum ma bogaty zbiór fotografii twórcy i tysiące negatywów. Beksiński uważany jest za jednego z najwybitniejszych i najbardziej odkrywczych fotografików lat 50. W tym obszarze jego twórczości wyraźny jest nurt pseudoreportażowy, ukazujący monotonne życie miasteczka – odrapane mury, deski z płotu czy bruk.
Od lat 90. artysta eksperymentował, łącząc tradycyjny rysunek z grafiką komputerową, wykorzystując do tego celu także kserokopiarkę. Pierwsze realizacje z komputerem nawiązują do fotomontaży z lat 50. Tworzył fotograficzne kolaże korzystając z własnych oraz cudzych zdjęć. Powstałe obrazy zbliżone są do jego malarstwa okresu fantastycznego. Tematami tych prac są pejzaże oraz przetworzone postaci ludzkie lub same głowy.
Poczytaj więcej o okolicy:
Zajrzyj na te strony:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz