Moskwa
Sobór Uspieński, najpiękniejszy na Kremlu
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Po raz pierwszy odwiedziłem Moskiewskie sobory w ich nowej roli: muzealnych zabytków, ale i czynnych świątyń.
W 1918 roku bolszewicy zamknęli je bowiem przekazując w cztery lata później zarządowi kremlowskich muzeów. Udostępnianie ich zwiedzającym w tej nowej roli zwiedzającym następowało sukcesywnie, dopiero od połowy lat 50-tych XX wieku.
Trzy kremlowskie sobory
Kremlowskie sobory powstały w ostatniej ćwierci XV wieku i na samym początku XVI w. Powstawały więc u schyłku dynastii Rurykowiczów i na progu Wielkiej Smuty, zakończonej wygnaniem z Moskwy wojsk polskich w 1612 roku. Był to początek nowej, a zarazem ostatniej dynastii carów – Romanowów. Sobory te, mimo wielu podobieństw ich obecnych kształtów, zwłaszcza identycznych w ich cebulastych kształtach złoconych kopuł, różnią się znacznie między sobą. Częściowo w rezultacie późniejszych dobudów dwu z nich. Mnie najbardziej zachwyca sobór Uspieński – Zaśnięcia Matki Bożej. Zbudowany w przepięknym stylu architektury staroruskiej, połączonym z elementami włoskiego renesansu.
Z informatorem w dłoni
Poznawanie tej świątyni, podobnie jak pozostałych kremlowskich soborów, ułatwiają bezpłatne informatory. Otrzymać je może każdy przy wejściu do każdego z nich. Są kolorowe, w dużym formacie A3 zadrukowanym dwustronnie, wypełnionym zdjęciami, przekrojami i najważniejszymi detalami. Opisami w sześciu najważniejszych językach europejskich – nie ma wśród nich polskiego – oraz chińskim. Czytam po rosyjsku, że pierwszy, jednonawowy sobór Uspienski na tym miejscu zbudowali w 1326 roku metropolita Piotr i książę moskiewski Iwan Kalita. Na jego miejscu na początku lat 70. XV w. na polecenie cara Iwana III Srogiego rozpoczęto budowę nowego, ale zawalił się on w trakcie prac. Powierzono je więc włoskiemu architektowi Arystotelesowi Fioravantiemu. Który najpierw zapoznał się, m.in. w Nowogrodzie Wielkim, Suzdalu i Włodzimierzu nad Klaźmą z tradycjami cerkiewnej architektury rosyjskiej, a następnie, twórczo uzupełniając je o elementy renesansu, stworzył przepiękną świątynię.
Sprawy religijne i państwowe
Stała się ona od roku 1547, gdy koronowano w niej cara Iwana IV Groźnego, aż do końca caratu, miejscem koronacji, a także ślubów, kolejnych władców Rosji. Wybierano tu również patriarchów rosyjskiej Cerkwi prawosławnej, odprawiano uroczyste modły przed wyprawami wojennymi oraz po odniesionych zwycięstwach, proklamowano akty państwowe, organizowano uroczystości pogrzebowe metropolitów i patriarchów itp. Przez kilka wieków było to najważniejsze miejsce rosyjskiego prawosławia, a zarazem blisko z nim związanej władzy państwowej. Soboru tego nie ominęły zawieruchy wojenne. Został on ograbiony w 1612 roku w trakcie polskiej interwencji, a następnie w 1812 r. okupacji Moskwy przez wojska Napoleona I. Jego wojska urządziły w świątyni stajnię, skradły blisko 300 kg wyrobów ze złota i ponad 5 ton srebra, które jednak w trakcie odwrotu Wielkiej Armii udało się w większości odzyskać.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz