Kuźnice
Stacja kolejki w miejsce hamrów

Kuźnice istniały wcześniej niż Zakopane. Stacja zbudowana jest na miejscu dawnego pieca hutniczego. A górnicy poszukujący rud, poznawali teren i wydeptywali ścieżki. Stały się one potem szlakami turystycznymi.
fot: Barbara Górecka
Kuźnice. Stacja kolejki w miejsce hamrów
Do dziś zachowało się jeszcze sporo z dawnych zabudowań przydworskich. W ostatnich latach zostały odrestaurowane a park uporządkowany. Ponad nimi wznoszą się przepiękne ściany Nosala zbudowanego ze skał dolomitowych.
To już 10 lat! Materiał został zamieszczony w naszym portalu ponad dekadę temu.
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!

Kuźnice znamy przede wszystkim ze względu na dolną stację kolejki linowej na Kasprowy Wierch. A jest tu coś więcej niż kolejka. Kuźnice istniały wcześniej niż Zakopane. Stacja zbudowana jest na miejscu dawnego pieca hutniczego.

Teraz to część Zakopanego znajdująca się w dolnym odcinku Doliny Bystrej. Na silnych i spienionych wodach potoku Bystra utworzono małą zaporę i zbiornik, który jest źródłem wody pitnej dla miasta.

Historycy datują ich powstanie na początek XVIII w. W 1701 r. została tu założona huta nazwana ?góralskimi hamrami?. Pierwszym jej właścicielem był Franciszek Rychter-Pelikańczyk, który odkupił starostwo nowotarskie od Anny Radziwiłłowej w 1767 r. Jako starosta rozbudował zakład hutniczy. Składał się on wtedy z jednego wielkiego pieca, dwóch fryszerek i kuźni produkującej narzędzia i gwoździe. Rozwój górnictwa i hutnictwa zapoczątkował poznawanie Tatr. Górnicy poszukujący rud, poznawali teren i wydeptywali ścieżki. Stały się one potem szlakami turystycznymi.

Pod koniec XVIII w. hutę zamknięto bo produkcja była nieopłacalna. Ponowny jej rozwój nastąpił z przejęciem jej przez Homolasców. Powstała tu osada dworsko-przemysłowa. Dwór   był zawsze otwarty dla przyjeżdżających gości. Ładne budynki w pięknym parku stały do drugiej połowy XIX w. Powstał tu też pierwszy zakład wodoleczniczy i gospoda. Kiedy właścicielem dóbr zakopiańskich został hrabia Władysław Zamoyski w 1889 r. dwór już nie istniał bo spłonął. Nikt go nie odbudowywał, więc niszczał w szybkim tempie.  Budynki przemysłowe zostały zniszczone, spalone lub rozebrane. W tamtych czasach było ich tutaj wiele. Różniły się architekturą i kubaturą, zależie od ich przeznaczenia. Był malutki domek kołodziejów, większe budynki gospodarcze i najbardziej okazały, w którym znajdowała się szkoła pracy kobiet. Budynki te stały po obu stronach drogi prowadzącej od dzisiejszego ronda do Kuźnic. Do dziś zachowało się jeszcze sporo z dawnych zabudowań przydworskich. W ostatnich latach zostały odrestaurowane a park uporządkowany. Ponad nimi wznoszą się przepiękne ściany Nosala zbudowanego ze skał dolomitowych.

Czytaj dalej - strony: 1 2

Poczytaj więcej o okolicy:

Dodaj komentarz
(Dozwolone typy plików: jpg, gif, png, maksymalny waga pliku: 4MB.)
(wymagany, niepublikowany)
Wszystkie materiały zamieszczone na naszym portalu chronione są prawem autorskim. Możesz skopiować je na własny użytek.
Jeśli chcesz rozpowszechniać je dla zysku bez zgody redakcji i autora – szukaj adwokata!
Zamknij