Stambuł
Obszedłem całe mury Bizancjum
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Na kolejnym odcinku ponad murami zauważam minaret jakiegoś meczetu. Nie da się jednak do niego wejść z tej strony. W palących promieniach słońca dochodzie do ronda przy Edirnekapi. Byłem w tym miejscu już kilka dni temu, gdyż w pobliżu tej bramy ? Edirneńskiej ? stoi jeden z najwspanialszych chrześcijańskich zabytków miasta, kościół Zbawiciela na Chorze. A dalej na południe, tuż przy wewnętrznej stronie murów, Mihrimah Sultancami, jeden ze wspaniałych meczetów zbudowanych przez Mimara Sinana. Uprzednio widziałem go tylko z zewnątrz od innej strony.
Tablice upamiętniające upadek Konstantynopola
Do wejścia zniechęciły mnie trwające tam prace remontowe. Przechodzę do niego przez bramę, obok której na murze wisi kamienna tablica ze złoconymi tekstami. Tylko po turecku, ale z datą: 29 maja 1453 roku. To tędy więc, dysponując potężnymi działami, atakował miasto Mehmed II Zwycięzca. A ostatni władca Bizancjum, Konstantyn XI Dragasz, zginął broniąc stolicy i kraju. Teraz jednak wchodzę do tego meczetu, robotnicy pracują już tylko na jego dziedzińcu. Wnętrze jest dostępne, więc zwiedzam je z dużym zainteresowaniem.
Obok meczetu od strony bramy jest parking dla mikrobusów komunikacji miejskiej, które tu przeczekują godziny poza szczytem ruchu. Zauważam strome schody na mury. Wspinam się, oglądam meczet ?z lotu ptaka?. Schodzę i kontynuuję marsz wzdłuż murów. Mijam kilka wież i docieram do bramy Sulukulekapi obok której przebiega, przebity w murach bulwar oraz linia metra. Na drugą stronę przejście jest tylko pod ziemią. Decyduję się obejrzeć kolejny odcinek murów od ich strony wewnętrznej. Mijam jakieś rudery, budy, widzę dywan suszący się na zrujnowanych, porośniętych krzakami murach.
Przeszedłem i obejrzałem całe mury Bizancjum
Wychodzę na niewielki placyk, w pobliżu którego stoją dwa meczety i tűrbe ? grobowiec. Bliższy jest niewątpliwie współczesny. Stojący trochę dalej okazuje się jednym z sinanowskich skarbów, Gazi Ahmetpaşa Cami. Niewielki, ciekawy i zupełnie pusty. Powoli oglądam jego świetnie utrzymane wnętrze. A pobliski grobowiec, to Kara Ahmed Paşa Tűrbesi. Miejsce wiecznego spoczynku kolejnego wielkiego wezyra. Przemierzam ostatni odcinek murów, którego jeszcze nie widziałem ? do bramy Armatniej ? Topkapi, przy której przerwałem wczoraj ich zwiedzanie.
Na ścianie przy murze widzę i fotografuję drugą tablicę z datą zdobycia Konstantynopola w 1452 roku. Tym razem starą, kamienną, z tekstem wykutym częściowo starym alfabetem. To w tę bramę, jedną z dwu na głównym, zachodnim kierunku natarcia armii Mehmeda Zdobywcy, skierowana była jego najpotężniejsza armata. Kończę ten program zwiedzania, bo i ja dotarłem do celu: przeszedłem wzdłuż i obejrzałem całe Mury Bizancjum. Ale podczas tego pobytu również wiele innych wspaniałych zabytków i ciekawych miejsc w tym fascynującym mieście. O innych napiszę wkrótce.
Poczytaj więcej o okolicy:
Komentarze: 1
Dodaj komentarz
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
szkoda, ze tekst jest podzielony i poszatkowany reklamami bo czyta się bardzo ciekawie. Przydało by się więcej fotografii pokazujących obiekty.