Darłowo
Stare miasto na Środkowym Pomorzu

A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Przy tej samej ulicy pod numerem 51, jest kamienica z tabliczką : Anno 1604. Była przebudowana w 1793 roku, w stylu późnobarokowym, a potem dokonano przebudowy w połowie XIX wieku. W XVII wieku kamienica ta należała do największego darłowskiego armatora – rodziny Hemptenmacherów. Był to budynek dwupiętrowy, z cegły i otynkowany. Pierwsze piętro było boniowane, a drugie bogato zdobione płaskorzeźbami roślinno-geometrycznymi. Kamienica jest nakryta dachem spadzistym, z naczółkiem od frontu. W elewacji bocznej wmurowana jest tablica z datami napisanymi powyżej i płaskorzeźba przedstawiająca statek. Znajdziemy też renesansową kamienicę z gotyckim podwórkiem, która była własnością dowódcy załogi zamkowej, Jana z Maszewa.
Kamieniczki przy innych uliczkach
Przy ulicy Marii Skłodowskiej-Curie stoi dom mieszczański pochodzący z połowy XVIII wieku. To dom o konstrukcji szachulcowej, zwanej też murem pruskim. Przy ulicy Kościelnej stoją domy z połowy XIX wieku. Na ogół są to domy szachulcowe, ale otynkowane. Przy ulicy Morskiej stoją kamienice z XIX i XX wieku. Była to jedna z głównych dróg prowadząca do portu w Darłówku i do morza. Przy niej znajdowała się wylotowa brama miejska tzw. Bramą Nową. Przy ulicy Podzamcze zachowane są budynki mieszkalne i gospodarcze z przełomu XVIII i XIX wieku. I tak można by pisać o każdej darłowskiej ulicy. Wiele budynków zostało przebudowanych i zmieniło swój pierwotny kształt, ale i tak są piękne.
Pozostałości po dawnych murach
Darłowo było miastem obronnym. Od początku otoczone było murami obronnymi – umocnienia były już w 1312 roku. Wały i fosy oraz początki bram powstały w 1320 roku. W XIV wieku miasto było otoczone ceglanym murem obronnym. Po wielkim pożarze w 1722 roku, stan murów był bardzo zły. Rozebrano je w końcu XIX wieku. W pierścieniu murów znajdowały się trzy bramy wjazdowe: Brama Kamienna zwana Wysoką, Brama Wieprzańska i Brama Nowa, oraz Furta Zamkowa. Brama Wysoka zachowała się do dziś po generalnej odbudowie w 1732 roku. Budowla jest założona na planie kwadratu. Posiada cztery kondygnacje, z ostrołukowym przejazdem na osi. Wsparta jest dwoma mocnymi przyporami. Brama zbudowana jest z cegły o wątku wendyjskim, a w partii górnej częściowo o wątku polskim. Przykryta jest dachem czterospadowym, krytym dachówką – karpiówką. Elewacje są zdobione wydłużonymi otynkowanymi ostrołukowymi blendami. Okna są zamknięte półkoliście i ostrołukowo. Częściowo zachowały się też wąskie strzelnice. Od strony miasta, na ścianie umieszczona jest data 1732, wykonana z żelaznego pręta. Przejazd bramny przykryty jest drewnianym stropem. W otworze bramnym w środku, są wbudowane potężne nasady zawiasów. Wskazuje to, że brama była zamykana drewnianymi wierzejami. Brama Kamienna miała duże znaczenie obronne. Z jej wysokości strażnicy mogli obserwować co się dzieje w mieście i za jego murami.
Dodaj komentarz