Kraków
Synagoga Remuh na Kazimierzu
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Synagoga Remuh (Remu) jest czynnym ośrodkiem życia religijnego. Znajduje się na krakowskim Kazimierzu, na ulicy Szerokiej 40. Przylega do starego cmentarza żydowskiego Remuh.
Jest obecnie jedną z dwóch czynnych synagog w mieście. Od strony południowej budynek graniczy z ogrodem i podwórkami domów z ulicy Ciemnej, a od północy z podwórkami ulicy Miodowej. Wejście jest od ulicy Szerokiej. Dziedziniec i cmentarz otoczone są tynkowanym murem, częściowo zadaszonym.
Pielgrzymki do grobu rabina
Remuh to niewielka bożnica ufundowana w połowie XVI wieku, w stylu renesansowym, przez Izraela Isserlesa Auerbacha. Jest ona niezwykle ważnym miejscem dla wielu Żydów z całego świata, którzy przybywają tu modlić się nad grobem rabina Mojżesza, syna Izraela. Wielu pielgrzymów zostawia na jego grobie karteczki z prośbami o wstawiennictwo do Boga. Nazwa synagogi pochodzi od skrótu imienia Mojżesza Isserlesa ? Remuh. Mojżesz był uczonym, filozofem i rabinem gminy krakowskich Żydów.
Pięć wieków historii
Drewnianą Synagogę wzniesiono w 1553 roku, ale została zniszczona przez pożar. Kolejną wybudowano w 1557 roku. Odbudował ją krakowski architekt Stanisław Baranek. Obecny jej kształt pochodzi z 1829 kiedy to nastąpiła renowacja. To najmniejsza synagoga na Kazimierzu. Ma niepowtarzalną atmosferę. Przez solidną metalową bramę wchodzi się na dziedziniec obudowany białymi ścianami. W ściany wmurowane są tablice pamiątkowe ofiar Holokaustu. Podczas hitlerowskiej okupacji wnętrze bożnicy zostało zdewastowane. Rozkradziono przedmioty liturgiczne. Ocalało kilka oryginalnych elementów wyposażenia. Została szesnastowieczna modlitewna skarbona i Aron ha-kodesz w którym przechowywana jest Tora. Po wojnie bożnica wróciła do żydowskiej gminy wyznaniowej i w 1957 roku przywrócono jej przedwojenny wygląd.
Tablica w przedsionku
We wnętrzu, w prostokątnym przedsionku znajdują się regały na modlitewniki i inne księgi. Na północnej ścianie wmurowana jest tablica jorcajtowa upamiętniająca rocznice śmierci członków kongregacji od lat trzydziestych do dziewięćdziesiątych tamtego wieku. Druga taka tablica wisi na ścianie południowej w sali modlitw. Tablice podzielone są na dziesiątki kwater, w które wpisano personalia i daty śmierci. Przy każdej inskrypcji zamontowana jest żaróweczka, którą zapala się w rocznicę śmierci danej osoby.
Poczytaj więcej o okolicy:
Zajrzyj na te strony:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz