Pilzno
Trudno poznać dziedzictwo franciszkanów
Na mocy decyzji papieża Piusa II, spełniającego żądanie czeskiego króla Jerzego z Podiebradów. W roku 1574 w klasztorze żyło już tylko 2 mnichów. Ponowne zniszczenia przyniosła mu wojna trzydziestoletnia (1618-48). W wiekach XVII i XVIII klasztor był odbudowywany i rozbudowywany, głównie w stylu baroku. Co pociągnęło za sobą zamiany architektoniczne. Chociaż poza nową, barokową fasadą, dziełem (1722-24) włoskiego architekta Jakuba Augustona Młodszego, a w latach 1720-23 Jakub Auguston Starszy dokonał również przebudowy zachodniego skrzydła klasztoru, zmiany okazały się niewielkie.
Od konwentu do muzeum
W roku 1740 dobudowano skrzydło nowicjatu, kończąc kilkuwiekowe wnoszenie całego zespołu konwentu. Ale główne budynki i ich wnętrza zachowały, w większości do naszych czasów, swój średniowieczny wygląd. Podczas reform cesarza Austrii Józefa II Habsburga (1741-90) – w 1782 r. gdy skasowano klasztory, konwent franciszkański w Pilźnie nie został zlikwidowany, gdyż msze odbywały się… po niemiecku. Dla większości tutejszego ówczesnego mieszczaństwa.
Po wypędzeniu zakonników i likwidacji zakonu w roku 1950 w ramach komunistycznej Akcji „K”, jego pomieszczenia służyły jako internat dla młodzieży szkolnej, a później przekazane zostały Muzeum Czech Zachodnich (Zapadočeské Muzeum). Służąc mu głównie jako magazyny i pracownie. W połowie lat 90. XX w. klasztor przekazano nowemu biskupstwu pilzneńskiemu. W roku 1994 rozpoczęła się sukcesywna rewitalizacja zespołu wg. projektu arch. Jana Soukupa. Aktualnie jego część zajmuje MCU – Diecezjalne Muzeum Sztuki Kościelnej. Reszta służy biskupstwu, katedrze oraz jako mieszkania osób z kierownictwa diecezji i zakonnic.
Rzeźby, obrazy, freski
Najcenniejsze w tym kompleksie są jego części najstarsze. Trzynawowy kościół ze sklepieniami krzyżowymi i głównie barokowymi ołtarzami oraz zdobieniami wnętrza. W części klasztornej, składającej się z centralnie usytuowanego wirydarza otoczonego gotyckimi krużgankami z ostrołukowymi oknami, znajduje się galeria rzeźb muzeum. Obejmuje ono również kapitularz – dawną salę zebrań zakonnych oraz kaplicę św. Barbary ze ścianami i stropami pokrytymi w XV w. freskami.
To 23 sceny przedstawiające legendę o tej świętej oraz Chrystusa Zmartwychwstałego w otoczeniu Panny Marii, św. św. Barbary i Katarzyny oraz postaci donatorki. Na łukach zaś aniołów, proroków i atrybutów ewangelistów. Niestety, zwiedzanie klasztoru i kościoła jest dosyć utrudnione. Muzeum Sztuki Kościelnej czynne jest bowiem od maja do października. Natomiast wnętrza kościoła praktycznie tylko podczas mszy. Odbywają się one w niedziele o godz. 8, 14, (po wietnamsku) i 20. W soboty o godz. 20. w języku angielskim, w pozostałe dni, tylko w okresie roku szkolnego, przemiennie o godz. 12. i 17. Ale w trakcie mszy trudno kościół zwiedzać, nie mówiąc już o fotografowaniu. A zaraz po nich jest on zamykany…
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Pisz razem z nami
Dlaczego otwarty? Bo jego pisanie nigdy się nie kończy... Bo może go pisać każdy, także Ty...
przyślij swój tekst i zdjęcia
Dodaj komentarz