Pardubice
Twierdza i magnacka rezydencja
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Kaplica jest niewielka, ale z ładnym gotyckim wnętrzem, ołtarzem, dużym krucyfiksem na przeciwległej od niego ścianie oraz barokowymi: kamiennym posągiem biskupa czy świętego z dzieckiem, złoconymi aniołkami na ścianach i kilkoma innymi dekoracjami. Z kaplicy przechodzimy do podziemi, aby zobaczyć słynną dębową, masywną oraz wyjątkowo długą, pustą trumnę.
Widoki z najwyższej wieży
A następnie do najwyższej wieży, wspinając się po niezliczonych, krętych schodach. Warto jednak było, bo mimo nieszczególnej pogody, chwilami nawet z mżawką, widoki są ciekawe. Z góry na dachy zamku oraz jego wewnętrzny dziedziniec, gotyckie wały obronne dookoła oraz podgrodzie, tu nazywane Przyzamczem (Prihradek). Połączoną z zamkiem kamiennym mostem przez fosę, dawną jego część gospodarczą oraz mieszkaniową dla urzędników dóbr ziemskich właścicieli. Dopiero za podgrodziem, z jedynym dostępem do zamku, znajdowało się, i tak jest nadal, miasto. To w zamku już wszystko.
Wychodzimy z niego, a przewodniczka prowadzi nas na wspomniane, gotyckie, ziemne wały obronne. Między nimi i zamkiem była, częściowo zachowana, fosa, którą w razie zagrożenia można było szybko wypełnić wodą z pobliskiej Łaby. Z wałów świetnie widać zewnętrzne, renesansowe mury zamku. A także podgrodzie oraz pardubicką Starówkę z jej dominantami: na pierwszym planie iglicą, stojącej pośrodku dachu, sygnaturki kościoła św. Bartłomieja, za nią szczyt Zielonej Wieży. Inną z atrakcji wałów są, ustawione na nich, repliki (makiety) dawnej artylerii.
XVI-wieczne „katiusze” na gotyckich wałach
Na jednej z tablic informacyjnych, których jest kilka, poświęconych historii zamku, znajduję sporo ciekawych danych o jego potężnej obronie. Perštejnovie dysponowali w Pardubicach ponad tysiącem uzbrojonych żołnierzy. A także potężną na owe czasy artylerią. W roku 1560 np. 83 lufami armatnimi na 39 lawetach. 8 z nich było na stałe ustawionych na wałach i skierowanych na miasto, z którego strony, dopiero po jego zdobyciu, a było też otoczone murami, z wieżami i basztami, mogło nadejść niebezpieczeństwo. Do tych ośmiu dział było 50 wymiennych luf armatnich, w kompleksach, jak je wówczas nazywano, organowych.
Według rysunków i odtworzonych egzemplarzy, działa te przypominały… słynne „katiusze” z okresu II wojny światowej. Ładowanie ich ręcznie wymagało czasu, a ten system pozwalał zarówno na wystrzały pojedyncze, szybkimi seriami jeden po drugim, jak i salwami z wszystkich luf równocześnie.
Zabytkowe podgrodzie
Przechodzi się do niego przez wspomniany most, obecnie stały, nad fosą. Później przez pierwszą zabytkową bramę z łukowatym gotyckim przejściem na niewielki placyk obudowany domami ze średniowiecznym lub renesansowym rodowodem. Następnie przez drugą bramę zamykającą w poprzek ulicę, z renesansową attyką na górze. Dopiero za nią zaczyna się ulica prowadząca do miasta, zabudowana domami podobnymi jak na starówce, już także z późniejszych okresów.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz