Skamieniałe Miasto leży niespełna kilometr na południe od Ciężkowic, przy drodze z Tarnowa do Nowego Sącza. To rezerwat przyrody nieożywionej, utworzony w 1948 roku. 

Wśród mieszanego lasu rozrzuconych jest kilkanaście skalnych ostańców piaskowca. Ten rodzaj skały, od pobliskiego miasteczka przybrał nazwę ciężkowickiego. Dlaczego miasto skamieniało? Legend jest kilka, ale wszystkie mówią jedno: to kara za chciwość, pazerność i pożądliwość jego mieszkańców.

U wejścia do rezerwatu znajduje się spory parking i bar. Tu możemy zatrzymać samochód, albo przyjść chodnikiem wzdłuż drogi do Grybowa z ciężkowickiego rynku. Do rezerwatu prowadzi stąd jeden szlak ? niebieski ? bardzo dobrze oznakowany i wyremontowany.  Czas spaceru oszacowano na około półtorej godziny.

Zwiedzanie zaczynamy jednak od ?Czarownicy?. To skałka znajdująca się po przeciwnej (zachodniej) stronie drogi (przedostaniemy się tam po kładce dla pieszych), wznosząca się nad doliną rzeki Białej. Jej południowa krawędź przypomina profil czarownicy. Skamieniała, bo złorzeczyła księdzu, który jechał z komunią do chorego? Obok ?Ratusz? ? 12-metrowa skała porośnięta drzewami o niecodziennych kształtach. Zamknięci w ratuszu rajcy będą uwięzieni, dopóki rzeka Biała nie zaleje tej skały…

Wracamy na parking i podchodzimy pod ?Grunwald?. To monumentalna skała, pod względem wysokości, kształtu i położenia,  jest najbardziej okazała w całym rezerwacie. Kiedyś nazywano ją ?Piekło?,  ale w  1910 roku, podczas obchodów 500-letniej rocznicy bitwy pod Grunwaldem dostała nową nazwę. Ponoć aż sześciu mieszkańców Ciężkowic brało udział w tym pamiętnym starciu. Na skale umieszczona jest tablica pamiątkowa ufundowana przez  Ignacego Jana Paderewskiego, który w 1890 roku wybudował dwór zamieszkał w niedalekiej Kąśnej Dolnej. Dzisiaj jest tam hotel i niewielkie muzeum.

Wchodzimy teraz przez bramę i pokonując zbocza góry docieramy do skałek zwanych ?Warowniami?. Są to dwie skały oddalone od siebie o kilka metrów. Dalej ?Orzeł? i ?Pieczarki? ? nazwy mówią o kształtach. Ścieżka prowadzi  pod górę. Po drodze mijamy ?Żółwie jajo?, ?Piekiełko? i ?Grzyba?. Dochodzimy do grupy skałek zwanych ?Borsuk?. Teraz przez chwilkę łagodna ścieżka doprowadza do grupy  ?Piramid? i ?Lisiego Wąwozu?. To bloki piaskowców różnoziarnistych. Obok wąwozu jest ambona skalna, na której szczycie rośnie sosna z fantazyjnie powyginanym korzeniem. Nazwano ją ?Aligatorem?.

Jesteśmy już pod ?Pustelnią?. Obok, w punkcie widokowym, wybudowano wiatę dla turystów. Od wiaty schodzimy troszkę, a potem kierujemy się w prawo pod ?Basztę Paderewskiego?. Została tak nazwana, gdyż z jej szczytu rozciąga się panorama na Kąśną Dolną i dworek kompozytora.

Kolejne skałki  to ?Cyganka? i ?Grzybek?. Ostatnim ostańcem, który zobaczymy nim wrócimy na parking, jest ?Skałka z Krzyżem?. Na jej szczyt można wejść wąską szczeliną skalną.

Przeczytaj także...

Kąśna Dolna. Przystań Ignacego Paderewskiego

Autorka: Małgorzata Raczkowska

Ignacy Jan Paderewski za młodu znaczną część życia spędzał za granica, ale około czterdziestki postanowił stworzyć sobie w kraju przystań. Kupił więc majątek we wsi Kąśna Dolna, w pobliżu podtarnowskich Ciężkowic.

Dolina Prądnika. Do Bramy Krakowskiej obok Igły Deotymy

Autorka: Barbara Górecka

Już widać duża polanę a przy niej ogromne skały. To Brama Krakowska. Nazwa jej wywodzi się od szlaku handlowego, który miał tędy przechodzić do Krakowa. Z polany jest fantastyczny widok na grupy skalne po drugiej stronie potoku.

Dolina Prądnika. Strzeże drogi Maczuga Herkulesa

Autorka: Barbara Górecka

Wyjątkowa w swej krasie skała zwana Maczugą Herkulesa rzeczywiście ma kształt maczugi, a jest wysoka na 25 metrów. Ten symbol Jury Krakowsko-Częstochowskiej, strzeże wejścia do Doliny Prądnika.

Poczytaj więcej o okolicy:

Rożnów. Beluarda, czyli renesansowy bastion

Bobowa. Stolica koronki klockowej

Tropie. Romańskie freski w starym kościele

Bobowa. Tu koronki robi się od zawsze