Szklarska Poręba
Sudeckie bractwo w Walońskiej Chacie
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Chata Walońska w Szklarskiej Porębie to małe muzeum, w którym dowiemy się wiele o ludziach przybyłych z dalekich krajów, którzy przed wiekami zagospodarowywali Karkonosze i Góry Izerskie.
Zobaczymy tu ciekawe eksponaty związane z wydobyciem minerałów, przy ognisku wysłuchamy prelekcji o życiu i działalności Walonów. Chatę prowadzi Sudeckie Bractwo Walońskie reaktywowane w 1999 r. Organizuje ono „walońskie” imprezy i wytycza „walońskie szlaki”.
Jak Walonowie dotarli w Sudety
Walonowie to poszukiwacze minerałów pochodzący z terenów dzisiejszego pogranicza Belgii, Francji i Niemiec. W XII wieku węgierski król Gejza II, który chciał na swoich włościach założyć kopalnię złota, zaprosił do swojego kraju Walonów, specjalistów od poszukiwania minerałów. Wyruszyli więc znaczną grupą w kierunku Siedmiogrodu. Niektórzy z nich osiedlili się, niejako po drodze, w Górach Harzu, inni w saksońskich Górach Kruszcowych, kolejni zainteresowali się bogatymi w kruszce Sudetami Zachodnimi. Według legend, niemiecki mistrz górniczy Laurentius Angelus, odkrył złoża rudy żelaza w Kowarach, a następnie pokłady ołowiowo-miedziowe w Rudawach Janowickich. Prawdopodobnie był jednym z pierwszych poszukiwaczy minerałów i kamieni szlachetnych w Karkonoszach.
Bogactwa Gór Olbrzymich
Karkonosze w dawnych czasach nazywane były „Górami Olbrzymimi”. Wraz z Górami Izerskimi były obszarem niezwykle zasobnym w minerały i kamienie szlachetne, takie jak złoto, srebro, ametyst, kryształ górski, rubin, granat, turmalin, cyrkon i inne. Jednymi z pierwszych, którzy tu się zapuszczali, byli poszukiwacze skarbów i kamieni szlachetnych. Przecierali wiele dróg i leśnych ścieżek. Wędrując pozostawiali po sobie liczne znaki kierunkowe i informacyjne, ryte na skałach, kamieniach lub drzewach. Niektóre z nich zachowały się do dzisiaj. Były one wzorem dla oznakowań dzisiejszych szlaków turystycznych. Walonowie spisywali swoje znaleziska w specjalnych księgach zwanych „spiskami”. Zrozumiałe one były tylko dla wtajemniczonych. Księgi te były też pierwszymi, specyficznymi „przewodnikami” po Karkonoszach.
W zamkniętym kręgu poszukiwaczy skarbów
Walonowie stanowili hermetyczną grupę szanowaną za wyjątkowe umiejętności. Poszukiwaniami zajmowała się nieliczna grupa ludzi wtajemniczonych. Wchodzili oni w kontakt z siłami nadprzyrodzonymi. Szczególne znaczenie miał dla nich leżący nad Szklarską Porębą Chybotek. To stąd wyruszali po odbyciu stosownych obrzędów. Oznaką przynależności do poszukiwaczy był strój: czerwona powłóczysta suknia i okrągły kapelusz. Do kapelusza przyczepiony był obrazek Matki Boskiej malowany lub tłoczony na blasze. Koszulę spinali spinką ozdobioną motywem siedmiu gwiazd. Był to symbol przynależności do bractwa.
Niejedna huta w okolicy
Walonowie zapoczątkowali też powstawanie hut szkła w Karkonoszach. Główną siedzibą walońskich poszukiwaczy była Stara Wieś Szklarska, obecnie część Szklarskiej Poręby Dolnej. Osada ta powstała na przełomie XIII i XIV wieku i związana była z hutnictwem szkła. Walonowie współpracowali z miejscowymi hutnikami. Wskazali im bogate pokłady kwarcu w Górach Izerskich, a składnik ten jest niezbędny do wytopu szkła. Kopalnia kwarcu funkcjonuje do dzisiaj.
Poczytaj więcej o okolicy:
Zajrzyj na te strony:
- film autorki
jak mozna sie z Panstwem skontaktowac ?
Te minerały na zdjęciu wygladają jak ryba na grillu!