Kalisz
Wiele się działo u św. Mikołaja Biskupa
Parafia pw. św. Mikołaja Biskupa ma siedzibę przy ulicy Kanonickiej 5. Zarządza też zabytkowym Cmentarzem Miejskim na Rogatce w Kaliszu.
Niemal równocześnie w Kaliszu powstał klasztor franciszkanów i kościół katedralny pw. św. Mikołaja Biskupa z fundacji księcia Bolesława Pobożnego i jego żony błogosławionej Jolanty. Ich wnukiem był król polski Kazimierz Wielki III. Jolanta, błogosławiona kościoła katolickiego, była córką króla Węgier Beli IV i Marii Laskariny oraz siostrą św. Kingi. Jej relikwie i obraz znajdują się w ołtarzu bocznym w kościele franciszkanów w Kaliszu. Bolesław Pobożny był księciem wielkopolskim i kaliskim.
Początki parafii
W roku 1233 gród kaliski zdobył książę Henryk Brodaty i przeniósł z terenu dzisiejszego Zawodzia w dolinę Prosny. Po pokonaniu książąt śląskich Przemysł I nadał księstwo kaliskie w roku 1247 Bolesławowi Pobożnemu, który w roku 1268 lokował miasto na prawie średzkim.
Kościół pw. św. Mikołaja zbudowano w latach 1253-57. To najstarsza świątynia murowana w Kaliszu. Kościół budowano etapami. Bolesław Pobożny zbudował część prezbiterium, dwuprzęsłową zakrystię i przybudówkę empory dla księcia. Empora to element architektoniczny w postaci odrębnej kondygnacji o charakterze antresoli.
Prezbiterium i zakrystię dokończono w wieku XIII, za życia następnego księcia Przemysława II. W połowie XIV wieku zbudowano gotycką wieżę a potem trójnawową część kościoła. Świątynia znajduje się obok pozostałości murów obronnych przy ulicy Parczewskiego. W średniowieczu takie usytuowanie miało na celu wzmocnienie obronności murów miejskich.
Kościół, jako parafię, w roku 1303 dekretem poświadczył arcybiskup gnieźnieński Jakub Świnka. W latach 1358-1810 kościół należał do Zakonu Kanoników Laterańskich, których do Kalisza sprowadził z Męki (obecnie Sieradz), król Kazimierz Wielki.
Pod opieką kanoników
Rozkwit konwentu (zakonników mających prawo głosu) oraz jego zasługi dla miasta sprawiły, że w roku 1441 na soborze w Bazylei w Szwajcarii kaliski klasztor uznano za samodzielny, a kościół został podniesiony do godności kolegiaty zakonnej przez arcybiskupa Wincentego Kotta. Kolegiacie nadano przywileje, które około sto lat później potwierdził król Zygmunt II August.
W roku 1448 zakonnicy wznieśli przy kościele klasztor, który obecnie jest domem parafialnym. W latach 1538-39 proboszcz Mikołaj Kotłowski połączył klasztor krytym przejściem z kościołem. Rozebrano je w roku 1822.
W roku 1560 był pożar w którym częściowemu zniszczeniu uległ kościół, klasztor i spaliła się biblioteka. Drugi pożar wybuchł w roku 1609. Trzy lata później odbudowano kościół pod kierunkiem włoskiego architekta Albina Fontany. Nadbudowano mury i wykonano sklepienie kolebkowe. W XVII wieku otynkowano kościół na zewnątrz. W roku 1706 spalił się dach i zawaliła wieża kościoła. Ponowne szkody wystąpiły w roku 1792 podczas największego pożaru miasta. W roku 1806 Prusacy chcieli rozebrać kościół, ale wkrótce opuścili miasto. Świątynię odbudowano.
W roku 1810 arcybiskup gnieźnieński Ignacy Raczyński rozwiązał Zgromadzenie Kanoników Laterańskich w Kaliszu a kościół św. Mikołaja oddał księżom diecezjalnym. 4 lipca roku 1819 władzę w erygowanej rok wcześniej diecezji kujawsko kaliskiej objął pierwszy biskup kaliski Andrzeja Wołłowicz.
Przemiany w bliższych nam czasach
W latach 1869-76 przeprowadzono gruntowny remont kościoła. Władze miasta zarządziły zbieranie obowiązkowej składki na ten cel, a parafianie chętnie na to przystali. Wzmocniono wtedy sklepienia, wykonano nowy dach i więźby dachowe, renowację okien i podłogi. Sprawiono wtedy nowe organy i nowe schody na chór. Jedną z zakrystii i kapitularz zamieniono na kaplicę Matki Boskiej Pocieszenia. Dobudowano kaplicę grobową.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz