Jastrzębia Góra
Zanim powstał kurort na wysokim klifie

Półwysep Rozewski był miejscem niebezpiecznym, i rozbijało się tu wiele statków handlowych. Mieszkańcy okolicy zaczęli więc zajmować się paleniem ognisk na wysokim klifie. To byli pierwsi „latarnicy”.
fot: Barbara Górecka
Jastrzębia Góra. Zanim powstał kurort na wysokim klifie
Dawni mieszkańcy okolicy specjalizowali się się w ratownictwie, wyławianiu rozbitków i pozyskiwaniu zatopionych towarów.
To już 10 lat! Materiał został zamieszczony w naszym portalu ponad dekadę temu.
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!

Jastrzębia Góra jest modną miejscowością letniskową. Chociaż największy ruch jest tu w lecie, to w innych porach roku też jest przyjemnie i ciekawie.

Wsią miejscowość stała się zaledwie w 1963 roku, a od 1973 roku włączona została w granice administracyjne miasta Władysławowo.

Daleko od traktów

Jastrzębia Góra, RozewieTupadły znajdowały się w znacznej odległości od ważnych szlaków handlowych. Nie przemieszczały się tędy tabory kupieckie,  oddziały wojskowe ani bandy zbójników. Mieszkający tu ludzie byli odizolowani od reszty regionu. Byli to Kaszubi – autochtoniczna grupa słowiańska zamieszkująca Pomorze Gdańskie. Trudnili się rybołówstwem i rolnictwem. Do XIII wieku teren ten należał do słowiańskich książąt pomorskich. Później przeszedł pod rządy Krzyżaków. W 1466 roku po zawarciu pokoju toruńskiego obszary te włączono do Rzeczpospolitej jako Prusy Królewskie. Administracyjnie podlegały starostwu puckiemu. Zaczął się rozwijać handel i żegluga. Napływali Holendrzy i Niemcy znajdujący tu dogodne warunki do życia.

Nowa gałąź gospodarki

Wybrzeże Bałtyku został ukształtowany przez lodowiec i jeszcze kilka wieków temu  okolice dzisiejszego przylądka Rozewie miały zupełnie inny kształt. Był tu półwysep. Mapy z XIV i XV wieku pokazują go jako wysunięte w morze pasmo wzgórz polodowcowych. Zachodnie wiatry i nanoszone przez nie osady piaskowe powoli rozmywały półwysep i doprowadziły do dzisiejszego kształtu. Wcześniej jednak Półwysep Rozewski był miejscem niebezpiecznym, i rozbijało się tu wiele statków handlowych. Mieszkańcy okolicy zaczęli więc palić ogniska na wysokim klifie. To byli pierwsi „latarnicy” w tym miejscu. Zaczęto też specjalizować się w ratownictwie, wyławianiu rozbitków i pozyskiwaniu zatopionych towarów. Trudny okres dla słowiańskich mieszkańców tego odcinka wybrzeża nastał z rokiem 1772 (rozbiór Polski). Pobrzeże przeszło we władanie pruskie i Niemcy zaczęli niszczyć przejawy słowiańskiej kultury i tradycji.

O gęsiach i jastrzębiach

Pierwsza pisana wzmianka o terenach, na których dziś leży Jastrzębia Góra pochodzi z 1848 roku. Nazwano je po kaszubsku „Pólicą”. Na mapach pruskich widnieją jako Terytorium Pileuse. Oznacza to teren głęboko poprzecinany jarami, co jest i dziś widoczne między Chłapowem a Rozewiem i Tupadłami. Inne tłumaczenie nazwy wywodzi ją od „pile”, czyli gąsek hodowanych w okolicy. Jest jeszcze hipoteza, że od jastrzębi licznie zamieszkujących tutejsze nieużytki. Na mapach pruskich zaznaczono bowiem najwyższe wzniesienie o nazwie Habichtsberg, czyli Jastrzębia Góra.

Poczytaj więcej o okolicy:

Dodano: 24 czerwca 2013; Aktualizacja 3 lutego 2020;
Dodaj komentarz
(Dozwolone typy plików: jpg, gif, png, maksymalny waga pliku: 4MB.)
(wymagany, niepublikowany)
Wszystkie materiały zamieszczone na naszym portalu chronione są prawem autorskim. Możesz skopiować je na własny użytek.
Jeśli chcesz rozpowszechniać je dla zysku bez zgody redakcji i autora – szukaj adwokata!
Zamknij