Bazylea
Najpiękniejsza katedra w całej Szwajcarii
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Na tablicach informujących o renowacji wyczytałem, już w czasach romańskich istniała katedralna pracownia ? nazywana barakiem budowlanym (Bauhütte), w której wykonywano rzeźby i inne dekoracje nad drzwiami, w wewnętrznych krużgankach oraz wieży św. Jerzego (Georgsturm). Zachował się nawet podwójny rzeźbiarski portret kamieniarzy z tamtych czasów, z około 1200 roku. Pracownia ta przetrwała do ok. 1520 r., tj. okresu Reformacji. W czasach nowożytnych (XVI-XX w.) w razie potrzeb renowacyjnych korzystano z usług lokalnych rzemieślników. Ale w 1986 r. ponownie utworzono taką wyspecjalizowaną pracownię jako fundację: Stiftung Basler Münsterbauhütte, założoną przez kanton Bazylea-Miasto, kościół ewangelicko-reformowany i fundację Christopha Meriana. Pracują w niej m.in. trzech mistrzów kamieniarzy, malarz i konserwatorka zabytków. Wykonywane są też dokładne, w skali 1:1, kamienne kopie rzeźb, płaskorzeźb i zdobniczych detali architektonicznych. Oryginalne romańsko-gotyckie częściowo już przeniesiono do muzeum zastępując je kopiami. Konieczne to będzie także w wielu następnych przypadkach, gdyż upływ czasu i atmosfera powodują ich sukcesywne niszczenie.
Pożary i trzęsienie ziemi
Wrócę jednak jeszcze na chwilę do dziejów tej wspaniałej świątyni. W 1185 r. katedra Henryka spłonęła. Na jej ocalałych resztkach stanął kościół trójnawowy z nawą poprzeczną ? transeptem. Uszkodził go kolejny pożar w 1258 r. To prawdopodobnie po nim podwyższono do trzech kondygnacji wieżę św. Jerzego. Zaś w południowo-zachodnim narożniku dobudowano symetryczną wieżę św. Marcina. Katedra miała wówczas pięć wież. Oprócz tych dwu frontowych, także dwie na przedłużeniu naw bocznych oraz środkową, nad dachową, nad skrzyżowaniem naw. Wszystkie, a także część sklepienia oraz krypt zniszczyło trzęsienie ziemi w 1385 r., największe w tej części Europy. Ale katedrę szybko odbudowano i już w 1363 r. poświęcono nowy ołtarz główny.
Zniszczenia spowodowane przez ikonoklastów
W 1atach 1421-29 odbudowę i rozbudowę północnej wieży św. Jerzego przeprowadził Ulrich von Ensingen. Zaś do roku 1500 wieżę św. Marcina wzniósł Hans von Nussdorf. Kończąc w ten sposób ostatecznie budowę tej świątyni. Dodam, bo z zewnątrz, z dołu, tego nie widać, że pierwsza w tych wież ma 64,2 m, zaś druga 62,7 m wysokości. Ogromne szkody poczyniły w katedrze nie tylko pożary i trzęsienie ziemi, ale także zniszczenia spowodowane w latach 1528-29 przez protestantów ? ikonoklastów, uznających obrazy i rzeźby za bałwochwalstwo. O dramatycznych skutkach ataku tłumu niszczycieli na tę i inne świątynie bazylejskie pisał, mieszkający tu przez wiele lat, wielki humanista, Erazm z Rotterdamu. Po przejęciu katedry rzymskokatolickiej przez protestantów, usunięto z wnętrza to, co było niezgodne z nową wiarą.
Panny mądre i głupie
Świątynia ta jest jedną z najpiękniejszych i najcenniejszych w całej Szwajcarii. Na zewnętrznych ścianach obu jej wież znajdują się m.in. oryginalne, z 1340 i 1372 roku rzeźby patronów. A także ? nad św. Marcinem ? zegary: stary słoneczny i mechaniczny.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz