Czas biegnie tutaj inaczej. Albo przyspiesza, albo wolno, jak rzeka Magdalena, wije się wokół. Jechałyśmy do tutejszego Macondo, tego z Marqueza, 12 godzin.

Znałyśmy tylko pierwszy transport, później była to niewiadoma: jakim autobusem, taksówką czy łodzią, promem… Łańcuszek ludzi dobrej woli sprawił, że nas przerzucali z jednego do drugiego busa, upewniali się sami, czy to jedzie w pożądanym kierunku. I tak przez mini-bus, taksówkę, bus, łódkę i taksówkę plus motor, dostałyśmy się na wyspę na Rio Magdalena, gdzie leży miasteczko Mompox.

Jeden z busów popsuł się akurat w środku dnia, gdy zatrzymaliśmy przy regularnej kontroli wojskowej ? stali przed mostem. Zanim przyjechał następny bus z miasta, spędziliśmy całą godzinę czekając pod drzewem. Wojsko poszło, samochody pojechały, a ósemka pasażerów została: z dziadkiem który sprzedawał pod drzewem naturalne kokosy jako napój orzeźwiający.

Z tej ósemki  jeden to był młodym rzutkim z Blackberry,  jadącym do klienta w interiorze, drugi to jakiś sprzedawca ze sklepu bławatnego dopytujący się o Poskę, pani nierozmowna, cichy dziadek z czerwonym ptaszkiem w klatce i młodzieniec w białych czystych skarpetkach, białych podrabianych nike-ach , z małym plecaczkiem i w czyściutkiej bluzeczce ? cały był bardzo schludny.

Młodzieniec przysiadł się na mój pieniek i oznajmił cicho, że nigdy mu się nie zdarzyło, by popsuł się bus, ale on po raz pierwszy wyjechał z domu, toteż i przygoda jest pierwsza w swoim rodzaju. Dodał, że nie było go w domu miesiąc i 27 dni.

No? zabrzmiało to jak zachęta do pytania, więc jasne, że spytałam o przyczyny wyjazdu. ? Ukradłem narzeczoną i uciekliśmy z domu. ? Teraz wraca do Villa de los Altos w górze rzeki Magdalena, skąd pochodzi, bo narzeczona go zdradziła. Odeszła z innym. Wraca sam, rodzina czeka, a rodzina narzeczonej mieszka pięć domów dalej… nie wiedział co teraz będzie, ale pozostawanie w mieście ?wracał z Barranquia ? nie miało sensu, skoro ona odeszła z ?otra persona?.

Póki nie dosiadł się sprzedawca, powiedział jeszcze, że ma dwanaścioro rodzeństwa, ale że jest najstarszy, to nie ma komu stawić czoła, gdyby rodzina narzeczonej coś miała naprzeciw. Chociaż ona ma tylko jednego brata… ? Ale wiesz, ? powiedział, bo ja jestem najstarszy z rodzeństwa z moją mamą, bo ta pozostała szóstka, to z innej mamy. Chociaż z rozmowy wynikało, że pomogła mu siostra mieszkająca w Barranqia z tej innej mamy?

Ja ? praktycznie  ? pytałam, z czego będzie żył, czy poszuka pracy w Los Altos… ale to chyba nie było w jego planach. W Los Altos się żyje… z tego co urośnie. I chyba projektami przyszłościowymi nikt nie zaprząta sobie głowy. No i jak tutaj nie pisać powieści? Top-scenariusze piszą się same.

Przeczytaj także...

Szkodra. Wokół ronda, czyli w stronę Tirany

Autorka: Alina Trzeciak

Zapłaciłyśmy za przejazd i wsiadłyśmy do jednego z busów, czekając na odjazd. Niestety, okazało się, że musimy przesiąść się do innego samochodu. Przyczyny nie podano, bo przecież w jakim języku mieliby nam to powiedzieć…?

Puebla. Bohaterskie Miasto Aniołów

Autor: Cezary Rudziński

Puebla to atrakcyjna i żywotna niemal przez całą dobę metropolia. Z ulicznymi orkiestrami i występami, licznymi atrakcjami, a także niezliczonymi restauracjami, barami i kawiarniami.

Piotrków Trybunalski. Walkę z okupantem oglądałem z bliska…

Autor: Cezary Rudziński

Z ulicą Sienkiewicza lub jej najbliższą okolicą, związane było całe moje „piotrkowskie” życie. Urodziłem się w domu na rogu Sienkiewicza i ówczesnej ul. Piłsudskiego. Po kilkuletnim mieszkaniu przy ul. Narutowicza na rogu… Sienkiewicza przenieśliśmy się na ul. Piłsudskiego 67…

Poczytaj więcej o okolicy:

Barrancabermeja. Sylwestrowa zabawa na ulicy

San Agustin. Najciekawsze wykopaliska w Kolumbii

Villavicencio. Na kolumbijskim weselu

Popayan. Spotkanie z Kolumbią