Kijów
Główna świątynia prawosławia
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Malowidła opowiadają bowiem nie tylko dzieje biblijne, ale również historię Rusi. Są to m.in. ?Ostatnia wieczerza?, ?Chrystus przed sądem Piłata?. A także postacie kronikarza Nestora, autora ?Opowieści lat dawnych? (?Powiest? wremiennych liet?), świętych książąt Borysa i Gleba, księżny Eufrozyny i wiele innych. Dodam, że uwagę przyciągają także elementy wyposażenia soboru, a nawet ramy ikon. Piękne srebrne naczynia do świątyni wykonała znana firma jubilerska Chlebnikowa. Sobór szczyci się również posiadaniem relikwii św. Barbary (żyła w Nikomedii na przełomie III i IV w.) oraz św. Makarego.
Relikwie świętych
Pierwsze z nich przywieźć miał do Kijowa jeszcze książę Światopołk (Świętopełk) w XII w. Szczątki przechowywane były w monastyrze św. Michała o Złotych Kopułach w ogromnym relikwiarzu z czystego srebra. Gdy w połowie lat 30. XX wieku władze komunistyczne wypędziły z niego mnichów i zdecydowały o zburzeniu tego wspaniałego zabytku z XII w. (odbudowany został od fundamentów w latach 1997-2000), szczątki św. Barbary przeniesiono w tajemnicy do soboru św. Włodzimierza, przy czym srebrny relikwiarz gdzieś zniknął. Drugim ze świętych, którego relikwie znajdują się w tym soborze, był męczennik Makary, metropolita kijowski zabity w trakcie odprawiania nabożeństwa podczas najazdu hord mongolsko-tatarskich w XIII w. W zdobnictwie i wyposażeniu soboru uwagę zwracają także mozaiki wykonane przez mistrzów sprowadzonych z Wenecji oraz brązowe rzeźby św. św. Olgi i Włodzimierza przy wejściu głównym. Wielka świątynia najlepiej prezentuje się oglądana od strony tylnego narożnika z niewielkiej uliczki Leontowicza łączącej bulwar Szewczenki i ul. Chmielnickiego. A także z placyku przed nią, chociaż zbyt krótka perspektywa pozwała oglądać z niego tylko fronton i dwie czołowe kopuły.
Epizod: muzeum religii i ateizmu
Niemal wszystkie kopuły, w tym złoconą centralną, wznoszącą się na wysokość 49 m nad poziom placu oraz pięć spośród otaczających ją sześciu błękitnych, pokrytych złotymi, ośmioramiennymi gwiazdami i zakończonych złoconymi krzyżami, widać dobrze z drugiej strony bulwaru, spod ogrodu botanicznego Uniwersytetu Szewczenki. Górują one bowiem nad koronami rosnących na bulwarze drzew. Sobór Włodzimierski, od kilkunastu lat główna świątynia Ukraińskiej Cerkwi Prawosławnej Patriarchatu Kijowskiego, nie uznającej zwierzchnictwa patriarchatu moskiewskiego, miał też niełatwe lata w XX wieku. Uszkodzony został bowiem w trakcie wojny polsko-bolszewickiej. W czasach sowieckich zamieniono go na Muzeum Religii i Ateizmu. Podobnie zresztą jak wiele cennych z punktu widzenia architektury i sztuki świątyń prawosławnych, później także katolickich w innych miastach, chociażby św. Kazimierza w Wilnie. Muzeum to przestało jednak istnieć podczas II wojny światowej. W jej trakcie oraz po niej sobór był i jest nadal czynny jako miejsce kultu, ale i jeden z ważnych celów wizyt turystów. Po upadku sowieckiego imperium, powstaniu niezależnej od Moskwy UCP Patriarchatu Kijowskiego oraz sporów między cerkwiami o własność, jest, jak już wspomniałem, główną świątynią tej ostatniej.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz