Lubartów
Do św. Anny, patronki rodzin
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Bazylika św. Anny w Lubartowie jest kościołem barokowym. Niby więc nic szczególnego, bo kościołów barokowych w Polsce jest pod dostatkiem. Ale jednak ten może zrobić wrażenie nawet na kimś, kto baroku nie lubi. Tak jak ja.
Świątynia zbudowana została w latach 1733-38 z fundacji Pawła Sanguszki, według projektu Pawła Antoniego Fontany, a pod kierunkiem budowniczego Tomasza Rezlera. Kościół był wielokrotnie odnawiany, ale nikt nie zmienił mu barokowego wystroju. Jego fasadę zamykają dwie wieże zwieńczone hełmami, oraz pełna architektonicznych ozdóbek elewacja. Główne wejście stanowi portal z czarnego marmuru, co kontrastuje z białym kolorem ścian. Teren kościelny otoczony jest bardzo ozdobnym barkowym płotem.
Wnętrze zielono-pastelowo-złote. Barokowe. Ciekawostką jest, że całość postawiono na planie ośmioboku. Ale z wnętrza tego jakoś nie widać. Dopiero z oddali z okolic pałacu. W nawie południowej (prawej) nawie znajduje się epitafium z sercami fundatorów, wspomnianego Pawła Sanguszki i jego żony Barbary z Duninów.
Bazylika w Lubartowie jest sanktuarium św. Anny Patronki Rodzin. W jej wnętrzu znajduje się łaskami słynący obraz św. Anny Samotrzeciej. W dzień odpustu (26 lipca) wierni przechodzą z procesją przez Lubartów niosąc figurę patronki.
Warto wiedzieć
* Przy kościele zorganizowano muzeum parafialne gromadzące liczne zbiory. Wśród nich jest ornat ofiarowany kościołowi przez księcia Sanguszkę w dniu konsekracji świątyni.
* W pobliżu znajduje się drugi z lubartowskich zabytków, pałac Sanguszków otoczony parkiem. Obecnie mieści się w nim starostwo powiatowe.
Dodaj komentarz