Lucerna
Największy barokowy kościół w Szwajcarii
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Jezuicki kościół pod wezwaniem św. Franciszka Ksawerego stoi na Starym Mieście w Lucernie, na lewym brzegu rzeki Reuss, która kilkaset metrów wcześniej wypływa z Jeziora Czterech Kantonów.
To najstarsza i największa barokowa świątynia w Szwajcarii, jeden z największych barokowych kościołów na północ od Alp. Zbudowany został w latach 1666-77.
Symbol katolickiego miasta
Od innych, starszych i gotycko-surowych świątyń w mieście, ta wyróżnia się zdobną fasadą zamkniętą dwiema wieżami z cebulastymi hełmami oraz jasnym kolorowym wnętrzem. Jest ona symbolem przewagi katolików w tym mieście. Nawet dziś stanowią oni 55 proc. mieszkańców, ewangelicy mają tylko 13 proc. udziału w społeczności, a członkowie innych chrześcijańskich wspólnot ? 5 proc. Jeżeli dodamy do tych liczb 20 proc. obojętnych religijnie i 4 proc. wyznawców islamu, dostrzeżemy siłę katolicyzmu wśród mieszkańców.
Siła obrazu
I tę przewagę katolicy zawdzięczają w znacznej mierze jezuitom. Bo gdy protestantyzm zdobywał coraz szersze pole, gdy prostota i siła słowa brała górę, to właśnie jezuici przeciwstawili się nowym trendom za pomocą obrazu. Niechętnie podejmowali teologiczne dyskusje, ale stworzyli barokową architekturę sakralną, która świadczyć miała o mocy i chwale Kościoła. Imponujące świątynie, bogate polichromie, ekspresyjne rzeźby i ogromne bogactwo złota i detalu, miały zatrzymać i przyciągnąć wiernych. Lucerna została katolicka.
Dla elitarnej szkoły
Ogromną rolę w tym dziele odegrała też szkoła. Kościół wybudowali jezuici jako placówkę duszpasterską, ale też jako kościół szkolny. Edukacja młodych ludzi była bowiem jednym z podstawowych zadań zakonu. Mnisi przybyli do Lucerny w 1574 r. i już w dwa lata później uruchomili liceum kształcące synów miejscowych elit. Kolegium szybko zyskało sławę, i w połowie XVII w, w okresie największego rozkwitu kształciło jednocześnie 300-400 uczniów. Potrzebny był duży kościół. Jako patrona przybrali jezuici Franciszka Ksawerego (1506-52), przyjaciela założyciela zakonu Ignacego Loyoli i jednego z pierwszych członków zgromadzenia. Zasłynął on działalnością misyjną na Dalekim Wschodzie ? mówiono, że od czasów św. Pawła nikt nie nawrócił większej liczby ludzi niż on.
Bogactwo we wnętrzach
Kościół został zbudowany prawdopodobnie według planów pochodzących z Vorarlbergu Michaela Beera i Michaela Tumba, albo jezuickich księży Heinricha Mayera i Christopha Voglera. Mayer z całą pewnością jest natomiast autorem sztukaterii w kaplicach, które są w Szwajcarii najstarszymi przykładami stylu słynnej szkoły wessobruńskiej (Wessobrunner Schule). Obraz w ołtarzu głównym jest dziełem Domenico Torriani z Mendrisio, a malowidła ścienne wykonali bracia Giuseppe Antonio i Giovanni Antonio Torricelli z Lugano. Warto zaznaczyć, że obie wieże dostawiono w 1893 r. a gruntowne remonty kościoła przeprowadzono w 1950 i w 1970 roku.
Na koncerty i wykłady
Po kasacie zakonu w 1774 r. szkoła stała się uczelnią kantonalną, a w 1966 r. przeniesiono ją w inne miejsce. Barokowa świątynia nie ma już charakteru kościoła szkolnego, nie jest także siedzibą parafii. Pozostaje jednak ważną atrakcją turystyczną i służy jako sala koncertowa i wykładowa dla uczonych z tutejszego wydziału teologicznego. Pięć niedzielnych mszy cieszy się sporą frekwencją.
Poczytaj więcej o okolicy:
Zajrzyj na te strony:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz