Tbilisi
Mtacminda – panteon na Świętej Górze
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Kamień ten położono jako węgielny, budując na dole w mieście nową świątynię Kaszweti, co znaczy ?Rodząca kamień?. Stoi ona nadal, pod wezwaniem św. Jerzego, chociaż w ciągu wieków była wielokrotnie przebudowywana, w pobliżu głównej arterii stolicy, alei Szoty Rustawellego. Dopiero na początku XIX w. obok pieczary w której mieszkał niegdyś ten pustelnik, zbudowano świątynię Mama Dawiti ? św. Ojca Dawida w tradycyjnym od wieków stylu gruzińskiej architektury sakralnej, chociaż nie z kamieni, lecz cegieł. Obok niej wzniesiono drugą, małą, p.w. iwerskiej ikony Matki Bożej. A także trzecią, kształtem przypominającą dzwonnicę, p.w. Przemienienia Pańskiego.
Mauzoleum Aleksandra Gribojedowa
W tej ostatniej, na jej górnym poziomie mieszka podobno, lub mieszkał tutejszy kapłan. Ten kompleks sakralny skryty w soczystej zieleni drzew porastających zbocza góry, a przede wszystkim jego dwie kopuły, dobrze widoczne są z wagonów kolejki górskiej. A gdy się do niego schodzi ze stacji pośredniej, lub wchodzi pieszo, przebijają się one przez gałęzie drzew. Mimo położenia w odosobnieniu, dosyć daleko od wielkomiejskiego ruchu, jest to świątynia bardzo popularna nie tylko wśród turystów.
Gdy doszedłem do niej w niedzielne popołudnie, okazało się, że jest zapełniona wiernymi niemal całkowicie, gdyż trwa długa msza. Ze schodów prowadzących do świątyni od stacji kolejki i znajdującego się obok Panteonu ? nekropolii pisarzy, artystów i innych osób zasłużonych dla kraju, roztaczają piękne widoki na leżące poniżej miasto. Miejsce to ma długą i ciekawą historię. Jako pierwszego pochowano na nim w 1829 roku, w mauzoleum dobudowanym do groty leżącej poniżej Mama Dawiti, Aleksandra Gribojedowa (1795-1829). Wybitnego rosyjskiego pisarza i dramaturga, poety, pianisty, a równocześnie polityka i dyplomaty. Znanego przede wszystkim jako autor znakomitej, ciągle granej komedii ?Gore od uma? (polski tytuł ?Mądremu biada?).
Młoda wdowa opłakująca męża
Zamordowanego brutalnie, wraz z pozostałym personelem poselstwa (zasypanego kamieniami i zadźganego kindżałami) w wieku 33 lat przez islamskich fanatyków w Teheranie, stolicy ówczesnej Persji, gdzie był rosyjskim posłem. Jako ciekawostkę wspomnę, że szach perski, wysłał z przeprosinami do cara Mikołaja I swojego syna z bogatymi darami, m.in. sławnym i wielkim brylantem ?Szach?, który wcześniej zdobił tron Wielkich Mogołów.
Ponieważ żoną Gribojedowa była niespełna 17-letnia (urodzona w 1812 r.) w momencie jego śmierci Nino Czawczawadze, córka jego przyjaciela, księcia-poety Aleksandra Czawczawadze (1786-1846), pochowano go w Tbilisi. Wdowa pozostała po nim w żałobie aż do śmierci w 30 lat później i spoczęła obok niego w osobnym marmurowym sarkofagu. To jej postać obejmuje krzyż stojący na pokrywie sarkofagu męża. Oba są dziełami sztuki rzeźbiarskiej, niestety trudnymi do sfotografowania, gdyż mauzoleum zamknięte jest dosyć gęstą kratą.
Poeci, pisarze, artyści?
Ale jakoś mi się to udało, chociaż rezultat trudno uznać za zadowalający. Później w pobliżu tego mauzoleum zaczęto grzebać inne szczególnie zasłużone osoby. Oficjalnie jednak ten narodowy Panteon otwarty został dopiero w 1927 r., w stulecie pogrzebu Aleksandra Gribojedowa. Dotychczas znalazło się w nim miejsce dla niespełna 50 ludzi. W jednym przypadku generała Kaichosro Czołokoaszwili (1888-1930) było to przeniesienie jego szczątków w 2005 roku, gdyż pochowanie tu w czasach komunistycznych człowieka, który walczył z bolszewikami, było niemożliwe.
Poczytaj więcej o okolicy:
Stowarzyszenie Dziennikarzy Podróżników Globtroter wyróżniło Otwarty Przewodnik Krajoznawczy nagrodą
za najciekawsze publikacje turystyczne w 2019 r.
Cieszymy się!
Dodaj komentarz