Kraków
Mury obronne Starego Miasta

A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Kiedyś Kraków był ogrodzony murami obronnymi i fortyfikacjami. Pierwsze potwierdzone informacje o murach Krakowa znajdują się w przywileju księcia Leszka Czarnego z roku 1285, w którym zezwala mieszczanom na budowę murów.
W roku 1287 i 1288 miasto obroniło się przed najazdem Tatarów i mury obronne spełniły swoje zadanie. Księgi miejskie wymieniają po roku 1300 mur miejski, który otaczał miasto od północy, wschodu i zachodu, a od południa płynęła jako fosa odnoga Wisły. Potem z roku 1307 wymieniono Bramę Floriańską i następne bramy. W XIV wieku połączono mury miasta z obwarowaniami zamku królewskiego. Budowa fortyfikacji objęła baszty, bramy, fosy. Na początku XV wieku zaczęto wznosić drugi zewnętrzny mur. W roku 1498 przed Bramą Floriańską zbudowano Barbakan i w tym okresie przebudowano wiele baszt.
Potem mury stały się niepotrzebne…
W wiekach XVI- XVII obiekty obronne przystosowywano do działań artyleryjskich. Wtedy to zbudowano przylegające do murów obronnych arsenały. Arsenał Miejski między Basztą Ciesielską i Stolarską zbudowano w roku 1565. Arsenał Królewski przy bramie Grodzkiej ukończono za panowania Władysława IV w roku 1643. Do roku 1655 Kraków miał zadbane fortyfikacje. Ale później do murów obronnych dobudowywano różne budynki. W końcu XVII wieku i cały wiek XVIII trwała naprawa murów i postępowała ich dewastacja. Ostatni szturm na Kraków został odparty w roku 1768, gdy Rosjanie atakowali Bramę Floriańską.
Z przykrością muszę napisać że w roku 1804 Kraków został ogłoszony miastem otwartym. Austriacki cesarz Fryderyk I wydał dekret o rozbiórce krakowskich murów obronnych i baszt, jako nie przydatnych do celów obronnych. Północny odcinek murów, zwany odcinkiem floriańskim, uratował Feliks Radwański w roku 1817. Składa się on z Bramy Floriańskiej i trzech baszt: Ciesielskiej, Stolarskiej i Pasamoników, łączącego je muru o długości przeszło 170 metrów oraz z Barbakanu.
A kiedyś była to potęga
Obwód krakowskich murów obronnych przypominał kształt gruszki, a na węższym końcu, na południu był Wawel. Powierzchnia miasta wewnątrz murów wynosiła 58,5 ha. Długość obwarowań wynosiła 2700 i 3400 m. Grubość od 2,2 do 2,7 m a wysokość 9,5 m. Od strony miasta była uliczka, która ułatwiała komunikację obrońcom i umożliwiała dostęp do każdego fragmentu obwarowań. W sąsiedztwie murów stał też kościół Mariacki. Jego wieża należała do miasta i w niej trzymano stałą wartę.
Spójrzcie na Floriana z bramy Floriańskiej. Jakże jest uroczy!