Popyt rósł, a wraz z nim produkcja. W 1909 roku fabryka miała 19 tys. m? powierzchni, 12 kotłów parowych i 4 maszyny parowe, własną elektrownię, a codziennie wyrabiano po 5 tys. kapeluszy. Sukces Hücklów wyzwolił konkurencję, zaczęły powstawać w mieście kolejne fabryki kapeluszy.

Centrum europejskiego kapelusznictwa

Już przed I wojną światową Nowy Jiczyn stał się centrum kapelusznictwa w Europie środkowej. Podczas wojny z braku mężczyzn do pracy przerwano produkcję, ale wznowiono ją po niej, z wyraźnym wzrostem od 1927 roku. W szczytowym okresie koniunktury w kapelusznictwie pracowało w nim w mieście 5,5 tysiąca ludzi! Świetną passę przerwał  światowy kryzys gospodarczy przełomu lat 20. i 30. XX w. Odrodzenie branży zaczęło się dopiero w 1937 roku. Podczas wojny żydowskie fabryki kapeluszy w Nowym Jiczynie zostały, wraz ze znakami firmowymi, zostały przymusowo sprzedane firmie Hückel. W ten sposób uzyskała ona ponad 80 proc. udziału w całej produkcji kapeluszy w mieście. Wszystkie trzy tutejsze fabryki kapeluszy znacjonalizowano w1945 roku i połączono, a w 1946 roku zmieniono nazwę na ?Tonak?.

Zbiory w muzeum i interaktywne przymierzanie

Muzeum prezentuje przede wszystkim produkcję kapeluszy z wełny. A ściślej z sierści królików i zajęcy oraz wełny owczej. Można ten proces oglądać w tym ręczne i maszynowe formowanie oraz późniejszą obróbkę i zdobienie kapeluszy. Bardzo jest ekspozycja pokazująca historię nakryć głowy: kobiecych ? panien i mężatek, kapłanów różnych religii i rang oraz funkcjonariuszy świeckich, w tym oficerów, podoficerów i żołnierzy, policjantów, lekarzy (z XVII w.) itp., ale również czapek, kaszkietów, kapeluszy itp. jakie nosił ?prosty lud?. Osobna część ekspozycji poświęcona jest kapeluszom, które w przeszłości nosili wybitni politycy, uczeni, pisarze itp. Można więc obejrzeć kapelusz pierwszego prezydenta Czechosłowacji prof. Tomasza G. Masaryka, śląskiego poety Petra Bezruča, pisarza Alojsa Jiráska, historyka Františka Palackiego, artysty malarza Maxa Švabinskégo i wielu innych. Poza częścią, w której demonstrowane są sposoby produkcji półfabrykatów oraz kształtowania i zdobienie kapeluszy a także ekspozycją muzealną, w muzeum tym jest również bogato zaopatrzona wzorcownia. Każdy zwiedzający może przymierzyć w niej dowolne z mnóstwa wystawionych nakryć głowy pod warunkiem odniesienia na miejsce, z którego je się wzięło. Oraz, ewentualnie, zamówić dany model w potrzebnym rozmiarze dla siebie.

Przeczytaj także...

Ostrawa. Atrakcje przemysłowego miasta

Autor: Cezary Rudziński

Chociaż brak tu zabytków najwyższej klasy oraz światowej rangi muzeów, Ostrawa oferuje atrakcje – obiekty, miejsca i stałe imprezy, których pozazdrościć jej mogą sławniejsze od niej miasta.

Opatówek. Muzeum włókienniczej potęgi

Autor: Waldemar Rusek

Była to największa i pierwsza fabryka sukna w Polsce. Materiały z Opatówka znane i cenione były w kraju i zagranicą pod nazwą sukna fiedlerowskiego. Wszystkie jej działy były zmechanizowane dzięki maszynie parowej...

Police. Jak zagospodarowano potężną fabrykę

Autorka: Halina Puławska

Mają szczęście Police do wielkich zakładów chemicznych. Zakłady Chemiczne „Police” zajęły teren, położony nieomal „płot w płot” z terenem niemieckiej fabryki benzyny syntetycznej, która istniała tutaj do 1945 r.

Poczytaj więcej o okolicy:

Slezska Harta. Najmłodsze jezioro w Czechach

Nachod. Tu "chodzi się" z Kłodzka. I z Kudowy

Králíky. Do bunkrów w każdą pogodę

Lanškroun. Tu idąc na plebanię, trafisz do gospody