Lizbona
Narodowe Muzeum Azulejo

A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Początkowo kafle wykorzystywano do zdobienia fasad obiektów kościelnych i klasztornych, a ich tematyką były sceny biblijne i podobizny świętych. Już w XVII w. kafle stosowano do dekoracji pałaców i rezydencji, a ich tematyka obejmowała sceny polowań, idylle, wazony kwiatowe, sceny batalistyczne, macacarias czyli małpie gaje… Stosowano kolory żółty i niebieski. Zaimportowane płytki holenderskie w kolorach niebieskim i białym stały się najbardziej popularne i do tej pory kojarzone są z azulejos, chociaż kafle wykonywane są i w innych kolorach.
Po trzęsieniu ziemi w 1755 r. markiz de Pombal, polityk, totumfacki króla Portugalii Józefa I, zajął się odbudową zniszczonej stolicy. W 1767 r. powstała założona przez niego manufaktura – Real Fábrica do Rato – która jako pierwsza zaczęła wyrabiać azulejos na skalę przemysłową. Kafle zdobią odbudowywane, budowane dzielnice Lizbony m.in. Baixa. W XIX w. nastąpiła stagnacja w produkcji płytek i dążenie do zastosowanie technik pół- i przemysłowych, jednym słowem tańszych. Zmieniało się również ich wykorzystanie. Dzięki brazylijskim imigrantom Portugalczycy zaczęli powszechnie używać azulejos do dekoracji fasad domów.
Sztuka azulejos przez duże „S” stała się domeną wielu artystów odnawiających styl, rzemiosło i wykorzystanie ceramiki artystycznej (Rafael Bordalo Pinheiro, Jorge Barradas, Paolo Ferreira, Maria Keil). Powstały monumentalne dekoracje, jak chociażby wystrój przedsionka dworca kolejowego w Porto czy bardziej kameralne – dekoracje stacji metra w Lizbonie.
Warto wiedzieć
* Adres: Museu Nacional do Azulejo, Rua Madre de Deus 4
* Najciekawsze azulejos w Lizbonie znajdują się w opisanym muzeum oraz m.in.:
w kościele św. Rocha (Igreja de São Rogue),
w zespole klasztornym św. Wincentego za Murami (São Vicente de Fora),
w Muzeum Miasta (Museu da Cidade),
w Pałacu w Queluz (Pálacio Nacional de Queluz),
w Pałacu w Sintrze (Pálacio Nacional de Sintra),
w Pałacu Markizów Fronteira z ogrodem (Pálacio dos Marquêses de Fronteira).
Dodaj komentarz