Pochód z Judaszem (Judoszym) to obyczaj, który kultywuje tylko Skoczów. Judasz jest słomianą kukłą, ozdobioną kolorowymi wstążkami i naszyjnikiem z trzydziestu srebrników. Kukła kryje wewnątrz człowieka – strażaka. Dwu strażaków, w pełnym rynsztunku i z halabardami, prowadzi ją przez miasto.

Za kukłą podążają mieszkańcy i turyści: dzieci i młodzież, dalej starsi. Klekocą kołatkami, pokrzykują. A wszystko po to, by wygonić z miasta zło, które uosabia – a jakże – Judasz. Pochody mają miejsce co roku – w Wielki Piątek i w Wielką Sobotę. O godzinie 12 korowód wychodzi spod remizy straży pożarnej, przechodzi pod ratusz, by pokłonić się władzom miasta, zatacza koło ulicami i wreszcie wraca do parku za strażnicą, u stóp wzgórza zwanego Kaplicówką. Tam kukła przy akompaniamencie kołatek  zostanie spalona w Wielką Sobotę, a wraz z nią wszelkie zło, jakie mogłoby zagrozić miastu i jego mieszkańcom.

Skąd się wziął ten zwyczaj – dokładnie nie wiadomo. Historycy spierają się o genezę. Czy miał rodzime korzenie, czy importowano go z Austro-Węgier? Pewne jest tylko, że sto lat temu pochody z Judaszem były rozpowszechnione także w innych miejscowościach Śląska Cieszyńskiego i w Małopolsce. Z czasem jednak obyczaj zaginął.

Zanikł także w Skoczowie: w latach 60. ubiegłego wieku zaniechano pochodów. Ponoć na wniosek młodego księdza, który w chodzeniu po mieście ze słomianą kukłą dopatrzył się pogańskich korzeni. A może powód był inny? Był to czas, kiedy zanikały tradycje.

W 1981 roku staraniem Towarzystwa Miłośników Skoczowa i przy udziale strażaków  pochody przywrócono. Luddyczna w charakterze impreza gromadziła coraz więcej uczestników i gapiów. Nie spodobało się to Lidze Polskich Rodzin, która w 2008 roku ostro zażądała zakazania pochodu z Judaszem. Tak się nie stało, choć dyskusje wzbudzają się co roku. Skrócono jednak trasę przemarszu: Judasz nie idzie już pod kościół, by pokłonić się proboszczowi….  Szkoda – przecież  tak każe mu tradycja.

Przeczytaj także...

Głupianka. Procesja znów chodzi na Joście

Autorka: Zuzanna Grabska

Dopiero w 1977 roku po raz pierwszy w procesji wziął udział ksiądz, wpisując ludowy obyczaj do kalendarza parafialnego. W 2011 roku przywrócono uroczystą procesję w Niedzielę wielkanocną ze wsi Głupianka do kapliczki.

Kolonia. Największy karnawał w Niemczech

Autorka: Marta Hennrich

Karnawał to odzwierciedlenie nadreńskiej mentalnońci i tutejszych obyczajów. Do nich należą przede wszystkim wszelkiego rodzaju kolorowe kostiumy, pogoda ducha, tańce i śpiewy do białego rana oraz duże, bardzo duże ilości piwa „kölsch”.

Południowy Tyrol. Törggelen: święto wina i kasztanów

Autorka: Anna Ginter

Zgodnie z pradawną tradycją, Törggelen jest czasem wzmożonego ruchu w tawernach – od końca września do końca listopada południowotyrolskie gospody otwierają przytulne „Stuben” (tj. wiejskie izby) i serwują tradycyjne specjały.

Poczytaj więcej o okolicy:

Cieszyn. Spacerkiem po starówce

Cieszyn. Co zostało z piastowskiego zamku

Cieszyn. Przy Studni Trzech Braci

Katowice. Muzeum Śląskie zeszło do podziemia