Norymberga
Trzy zamki Starego Miasta
A świat się zmienia… Niektóre informacje praktyczne mogą okazać się nieaktualne!
Bogacąca się dzięki przywilejom, miejscowemu rzemiosłu i międzynarodowemu handlowi Norymberga, jeden z ważniejszych w średniowieczu centrów gospodarczych w tej części Europy, była od dawna w konflikcie, w pewnym okresie (1388-89) także zbrojnym, z miejscowymi burgrabiami. Mieli oni podczas nieobecności władcy w Zamku Cesarskim, bronić go i cesarskich dóbr. Długotrwały konflikt miasta z burgrabiami był na tyle silny, że wybudowało ono nawet w swoim Zamku Miejskim, wspomnianą wieżę Luginsland na planie kwadratu. Była to jawna prowokacja wobec lokalnego władcy.
Burgrabiowe pod nadzorem mieszczan
Wbrew nazwie tej wieży, pochodzącej z południowo niemieckiego dialektu, ?Lug in Land?, co znaczy ?Widok na okoliczne ziemie?, można było z niej obserwować przede wszystkim to, co działo się na zamku i dworze burgrabiego. Gdy więc, jak już wspomniałem, w 1420 Zamek Burgrabiów został spalony, miasto odkupiło jego ruiny i wybudowało na ich miejscu, według planu architekta Hansa Beheima Starszego, masywny budynek Stajni Cesarskich (Kaiserstallung) z miejskim spichlerzem. Wysoki, z frankońskim spadzistym dachem krytym dachówką, z pięcioma poziomami okien w nim.
Rządy burgrabiów w Norymberdze skończyły się w roku 1427, gdy ostatni z nich, Fryderyk VI, sprzedał nie tylko ruiny zamku, ale i swój urząd Radzie Miasta. Wybiegając w przyszłość wspomnę, że w roku 1937 spichlerz ten i stajnie, przebudowano na państwowe schronisko młodzieżowe. Zostało ono jednak zburzone podczas alianckich bombardowań podczas II wojny światowej i odbudowane w 1953 r. W schronisku tym znajdują się 93 pokoje. Aktualnie trwa remont przynajmniej jego części. Przechodząc obok widzę bowiem prace budowlane, świeżutko odnowione kamienne ściany trzech dolnych poziomów dawnych stajni oraz lśniący nowością dachówek strzelisty dach.
Zamek Cesarski
W kompleksie zamkowym na Skalistej Górze dominuje dawny Zamek Cesarski, którego budowę rozpoczął w 1140 roku Konrad III. Później z pałacem, Okrągłą Wieżą Sinwellturm, Podwójną Kaplicą (Doppelkapelle) i Głęboką Studnią. Jego najstarsze części wzniesiono do około roku 1200 w stylu romańskim. Był on ważnym obiektem obronnym, a zarazem punktem wypadowym wojennych wypraw na wschód, na Czechy, Polskę i Węgry. Główną budowlą ? zamek można zwiedzać tylko z przewodnikiem i trwa to 1,5 godziny ? jest dwunawowy pałac z salami: Rycerską i Cesarską oraz izbami mieszkalnymi.
Szczególną rolę w jego wznoszeniu odegrał cesarz Fryderyk I Barbarossa (Rudobrody), ale także jego następcy w XII w. Później, zwłaszcza w XV w. cały kompleks był przebudowywany i rozbudowywany w stylu gotyckim. Najprawdopodobniej od początku istnienia, to bowiem warunkowało lokalizację zamku na skalistym wzgórzu, posiadał on własne źródło wody pitnej. Blisko 20-metrowej głębokości studnia znajdowała się na terenie byłego Zamku Burgrabiów, kilka metrów od Wieży Pięciokątnej. Później wykuto w skałach na terenie Zamku Cesarskiego nową, Głęboką Studnię. Ma ona średnicę od 1,7 do 2,2 m. oraz 53 m głębokości ? aż do wód rzeki Pegnitz.
Arcydzieło sztuki fortyfikacyjnej
Zamek w następnych wiekach był umacniany murami obronnymi z wieżami i kilkoma potężnymi bastionami. Za arcydzieło sztuki budowlanej XVI w. uważane są zygzakowate umocnienia od strony północnej, obejmujące częściowo zamkowe ogrody. Wzniesione tak, że w żadnym punkcie nie ma tzw. martwego pola, umożliwiającego wrogowi bezpośredni ostrzał. Zamek ucierpiał wskutek bombardowań lotniczych w końcowym okresie II wojny światowej, ale uszkodzone fragmenty zostały odbudowane.
Dodaj komentarz